Ешуа 24:7 - Изге Язма

⁷ Ата-бабаларыгыз шунда Раббыга ялынып-ялваргач, Раббы мисырлыларны сездән караңгылык пәрдәсе белән аерды һәм, диңгез суларын җибәреп, аларны дулкын астында күмеп калдырды. Мисырлылар белән ни-нәрсә кылганымны сез үз күзләрегез белән күреп тордыгыз. Аннары сез байтак гомерләр чүлдә көн күрдегез.

Ешуа 24:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Чыгыш 14:10

Фиргавен якынлаша төшкәч, Исраил халкы үзен куа чыккан мисырлыларны күреп алды. Исраилиләр бик нык курыктылар һәм, ярдәм сорап, Раббыга ялвардылар.

Чыгыш 14:20

Мисыр гаскәре белән Исраил гаскәре арасында тора башлады. Болыт төн буена исраилиләргә яктылык бирде, ә мисырлылар ягында караңгылык хөкем сөрде. Шуңа күрә алар төн буе бер-берсенә якыная алмадылар.

Чыгыш 14:31

Исраилиләр, Раббының мисырлыларга каршы күрсәткән кодрәтенә шаһит булгач, Раббыдан куркып, Аны хөрмәт иттеләр, һәм Аңа да, Аның колы Мусага да ышандылар.

Канун 1:46

Шуннан соң сез, Кадышта калып, озак вакыт шунда яшәдегез.

Канун 2:14

Кадыш-Барниадан чыгып китүебезгә утыз сигез ел булды – инде менә Зеред үзәнен кичтек һәм, Раббы вәгъдә иткәнчә, шушы буынның сугышка яраклы барлык ирләре бу вакыт эчендә үлеп бетте.

Канун 29:2

Муса, бөтен Исраил халкын җыеп, шушы килешүнең шартларын ирештерде: – Мисыр фиргавененә, аның бөтен хезмәтчеләренә һәм җиренә Раббының нәрсә эшләгәнен, бу зур бәла-казаларны һәм гаҗәеп могҗиза-галәмәтләрне сез үз күзләрегез белән күрдегез.

Канун 4:34

Сез Аның мисырлыларга нинди бәла-казалар китерүен, нинди галәмәтләр, могҗизалар күрсәтүен һәм аларга каршы сугышуын, кулының көч-кодрәтен, курку уятучы бөек эшләрен үзегез күрдегез! Раббы Аллагыз сезгә Мисырда эшләгән кебек, башка нинди дә булса берәр алланың, барып, икенче халык арасыннан аерым халыкны үзенә алырга тырышканы бармы?!

Гыйбриләргә хат 3:17

Аллаһы кырык ел буена кемгә ачулы булды соң? Гөнаһ кылып, чүлдә мәет булып калганнарга түгелме?

Ешуа 5:6

Раббы сүзен санга сукмаганга, исраилиләр кырык ел дәвамында, Мисырдан киткән чакта яше буенча хәрби хезмәткә яраклы ир-егетләрнең һәммәсе үлеп беткәнче, чүл сахралары буйлап каңгырып йөрергә мәҗбүр булалар. Раббы аларга: «Сөт вә бал агып торган ул җирләрне угылларыгызга бирермен, дип, ата-бабаларыгызга вәгъдә иткән идем, әмма сез ул җирләрне һичкайчан күрмәссез!» – дип әйтеп ант эчкән була.