12 Әгәр дә сез, юлдан язып, арагызда яшәүче әлеге халыкларга кушылып китсәгез, алар белән туганлаша башласагыз,
Шуңа күрә ир кеше, атасын һәм анасын калдырып, хатынына кушылыр, һәм алар икесе бер тән булыр.
Ягъкубның кызы Динә егетнең күңелен яулап, Шәкем аңа тәмам гашыйк булган иде. Шуңа күрә ул кызга ягымлы мөгамәлә күрсәтергә тырышты.
Алар хакында Раббы Үзенең Исраил халкын: «Ул кызларга өйләнмәгез, юкса алар йөрәгегезне үзләренең илаһларына аударыр», – дип, алдан кисәтеп куйган була. Әмма Сөләйманның гыйшкы төшеп, күңеле шуларга беректе.
Сөләйман олыгая төшкәч, хатыннары аның күңелен башка илаһларга аударды; аның йөрәге, атасы Давытныкы сыман, үзенең Раббы Алласына тугры булып калмады.
Яшьле күз белән җиргә орлык чәчүчеләр шулчак иген уңышын шатланып урырлар,
Өметеңне Раббыга багла, яхшылык эшлә, үз җиреңдә Аңа тугрылык саклап яшә!
И-и гөнаһлы кавем, җинаятькә баткан халык, явызлар токымы, бозык балалар! Раббыдан йөз чөереп, Исраилнең изге Алласын санга сукмыйча Аңа аркагыз белән борылдыгыз.
Ә инде тәкъвалыгыннан тайпылып, гаделсез эш кылса, явыз кеше кылган бөтен әшәкелекләрне эшләсә, тәкъва кеше яши алыр микән?! Ул кылган гадел гамәлләр онытылачак; тугры булмаганы һәм кылган гөнаһлары өчен ул үләчәк.
Раббыдан ваз кичкән, Раббыны эзләмәгән, Аңа сыенмаганнарны юк итәрмен».
Аннары ул үзеннән дә явызрак җиде рухны ияртеп кайтып, алар шунда яши башлыйлар. Шуннан әлеге кешенең хәле элеккегә караганда да начарлана. Бу явыз буын белән дә шулай булыр.
Шул вакыттан башлап шәкертләренең күбесе Гайсәдән аерылып киттеләр, башка Аның белән бергә йөрмәделәр.
Ихлас күңелдән бер-берегезне яратыгыз, яманлыкка нәфрәтләнегез, яхшылыкка тугры булыгыз.
югыйсә сезнең арада булган Раббы Аллагыз, сезгә ачуы кузгалып, үзегезне җир йөзеннән юкка чыгарыр, чөнки Раббы Аллагыз бары тик Үзенә генә тугры булып калуны таләп итә.
бу халыклар белән никахка кермәгез, кызларыгызны аларның угылларына бирмәгез, ә угылларыгызга аларның кызларын алмагыз.
Югыйсә алар сезнең балаларыгызны Раббыдан читләштерер, балаларыгыз башка илаһларга табына башлар. Моның өчен Раббының сезгә ачуы чыгар, һәм Ул сезне бик тиз юк итеп бетерер.
Ләкин карагыз аны, Раббы Аллагызны яратыгыз!
Кем дә кем үзен яктылыкта дисә, әмма имандашына нәфрәтләнсә, ул һаман караңгылыкта була.
– Үз кавемең, үз халкың арасында сиңа кызлар беткәнме?! Ни өчен син, хатын эзләп, шул сөннәтсез пелештиләр янына барасың? – диде аңа ата-анасы. Әмма атасына Шимшон: – Шул кызны алып бир! Ошады ул миңа! – диде.
аларның кызларын үзләренә хатынлыкка ала, үзләренең кызларын аларның угылларына кияүгә бирә һәм аларның илаһларына табына башладылар.