1 Раббы Исраилгә тынычлык бүләк иткәннән соң, байтак вакытлар узды. Исраилне әйләндереп алган дошманнары аны бүтән борчымады. Ешуа инде, өлкән яшькә җитеп, бик картайган иде.
Ибраһим, тормышта барысын татып-кичереп, олы яшьтә вафат булды һәм үзенең ата-бабалары белән кушылды.
Гомеренең ахырына таба Давыт патша кат-кат киенсә дә, аның тәненә җылы кермәде.
Чөнки Давыт болай дип әйтеп куйган була: – Исраилнең Раббы Алласы, Үзенең халкына тынычлык китереп, мәңгегә Иерусалимдә калды;
Патшага хезмәт күрсәтүче исраилиләрнең гаилә башлыклары, меңбашлары, йөзбашлары һәм хәрби бүлек җитәкчеләренең исемлеге түбәндә китерелә. Егерме дүрт мең гаскәридән торган бүлекләрнең һәммәсе ел әйләнәсендә бер ай дәвамында хезмәт итәргә тиеш иде.
Абия, дөнья куеп, Давыт шәһәрендә гүргә иңдерелде. Аның урынына тәхеткә углы Аса килде. Аса патшалык иткән чорда, ун ел дәвамында илдә тынычлык хөкем сөрде.
бөтен Яһүдә шәһәрләрендә калкулыклардагы гыйбадәт кылу урыннарын һәм хуш исле сумала-майлар көйрәтү мәзбәхләрен юкка чыгарды. Ул идарә иткән чорда, патшалыкта иминлек хөкем сөрде.
Шулай итеп, Еһошафатның патшалыгында иминлек урнашты, чөнки Алласы аңа һәр яктан тынычлык бирде.
Аллаһы Үзенең изге тәхетендә утыра, шуннан торып халыкларга патшалык итә.
Үзәнлеккә төшеп ял тапкан көтү кебек, Раббы Рухыннан алар тынычлык кабул иттеләр. Халыкны Ул җитәкләп барды, шул рәвешле, Үз исемен данлы итте.
болай дип дәвам итте: – Миңа хәзер йөз егерме яшь. Мин инде сезне үз артымнан ияртеп алып бара алмам. Раббы миңа: «Син Үрдүн елгасын кичмәссең» – дигән иде.
Шулай итеп, Раббы Мусага әйткәнчә, Ешуа әлеге җирләрнең бөтенесен яулап алып, Исраилнең барлык тармакларына биләмәгә бүлеп бирде. Җир, ниһаять, сугышлардан тынып калды.
Ешуа олыгаеп өлкән яшькә җиткәч, Раббы аңа: – Син инде бик картайдың, ә үзләштерәсе җирләр күп әле;
Аларның ата-бабаларына ант иткәнчә, Раббы исраилиләргә тыныч-имин тормыш бүләк итте. Барлык дошманнарын алар кулына тапшырганга күрә, Исраил угылларына һичкем каршы тора алмады.
Инде хәзер Раббы колы Муса сезгә Үрдүн аръягыннан бүлеп биргән биләмә җирләрегезгә – үз өегезгә кайта аласыз, чөнки Раббы Аллагыз, Үзенең антлы вәгъдәсен үтәп, сезнең кардәшләрегезгә тыныч-имин тормыш насыйп итте.
Бүгенге көндә алдан башлап йөрергә сезнең патшагыз бар. Мин исә картайдым инде, чалардым; минем угылларым сезнең арада кала бирә. Яшьлек елларымнан башлап бүгенгәчә мин сезне әйдәп-җитәкләп һәрчак алдан бардым.