18 Сез Раббыны инкяр иттегез! Бүген Раббыга каршы чыксагыз, иртәгә Аның ярсуы бөтен Исраил халкына кузгалачак.
Бервакыт Исраил халкына Раббының кабат ачуы кузгалды, һәм Ул, Давытны исраилиләргә каршы котыртып, аңа: – Бар, Исраил вә Яһүдә халкының исәбен ал! – диде.
Әгәр дә сез вә сезнең угылларыгыз, Миннән йөз чөереп, Мин сезгә биргән боерык вә кануннарны санламыйча, башка илаһларга табына, аларга гыйбадәт кыла башласагыз,
Раббы исраилиләрне Давыт йортыннан аерып алганнан соң, алар патша итеп Небат углы Яробамны куйды; әлеге Яробам, исраилиләрне Раббыдан тәмам биздереп, аларны коточкыч зур гөнаһка этәрде.
Бервакыт шайтан, исраилиләргә каршы чыгып, Давытны Исраил халкының исәбен алырга котыртты.
Шуннан Раббы исраилиләргә үләт зәхмәте җибәрде, һәм җитмеш мең кешенең гомере киселде.
Амасия Раббыдан йөз чөергәннән соң, Иерусалимдә аңа каршы фетнә оештырылды, һәм ул Лахишка качып китте; әмма аның артыннан Лахишка кешеләр юллап, аны шунда үтерделәр.
Шул рәвешле, Йошия исраилиләр яшәгән бөтен җирләрдән җирәнгеч саналган пот-сыннарны себереп түкте һәм Исраил җирендә көн күргән бөтен халыкка үзләренең Раббы Алласына хезмәт итәргә әмер бирде; һәм Йошия исән чакта, халык үз ата-бабаларының Раббы Алласы юлыннан тайпылмады.
Муса Һарунга һәм аның угыллары Элгазар белән Итамарга болай диде: – Үлмәс өчен һәм бар халыкка Раббының ачуы кабармасын өчен, чәчләрегезне тузгытмагыз һәм киемнәрегезне ерткаламагыз, әмма туганнарыгыз, Исраилнең бар халкы, Раббы яндырып үтергән кардәшләрегезне кызганып кайгы кичерергә мөмкин.
Алар исә, йөзләре белән җиргә капланып, Раббыга ялварырга тотындылар: – И Аллаһы, һәр тереклек иясенә сулыш бирүче Аллаһы! Бер кеше эшләгән гөнаһ өчен Син бөтен халыкка ачу белдерәсеңме?!
Әгәр сез Аңардан йөз чөерсәгез, Исраил халкын Ул чүлдә калдырачак, һәм сез, шулай итеп, халыкны тәмам харап итәчәксез.
Югыйсә алар сезнең балаларыгызны Раббыдан читләштерер, балаларыгыз башка илаһларга табына башлар. Моның өчен Раббының сезгә ачуы чыгар, һәм Ул сезне бик тиз юк итеп бетерер.
Рубин, Гәд ыруглары һәм Көнчыгыш менашшелар янына Гилыгадка килгәч, бу вәкилләр аларга:
– Раббының бар халкы: «Ни өчен сез Исраил Алласына хыянәт иттегез?! Ни өчен Раббы юлыннан читкә тайпылдыгыз?! Әлеге мәзбәхне төзеп, сез Раббыга каршы баш күтәрдегез! – ди. –
Зерах углы Ахан Аллаһыга багышланган әйбергә нәфесен сузгач, Раббының ярсуы бөтен Исраил халкына төшмәдемени?! Аханның гөнаһы өчен гомере белән бер ул гына хушлашмады бит».
Әмма Исраил угыллары Раббыга багышланган әйберләр турындагы әмерне боздылар: Яһүдә ыругыннан булган Зерах углы Зәбдидән туган Кәрминең углы Ахан, Раббыга багышланган әйберләрне үзенә алып, Аның ачуын кузгатты.
Исраилиләр гөнаһ эш кылды, алар Мин үтәргә кушкан Килешүне бозды: нәфесләрен сузып, Раббыга багышланган әйберләрне урлады, үзләренең кирәк-яраклары арасына яшереп куйды.
ганимәт малы арасында Шинарда эшләнгән затлы өс киеме, ике йөз шәкыл көмеш кисәге вә илле шәкыл алтын кисәге күреп кызыктым да үземә алдым; әлеге әйберләрне чатырым астына җиргә күмдем, көмешне иң аска салдым, – диде.
Әгәр сез Раббыгызны олылап-хөрмәтләсәгез, Аңа табынып итагать итсәгез, сүзләренә колак салсагыз, Раббы ихтыярына каршы килмәсәгез, сез үзегез дә, сезнең өстән патшалык итүче патшагыз да Раббы Алла юлыннан йөрсәгез, барысы да әйбәт булыр.
Халыкка җавап итеп, Шемуил: – Курыкмагыз, кылынасы гөнаһ кылынган инде, ләкин киләчәктә Раббы юлыннан тайчанмагыз һәм, Раббыга ихлас күңелдән табынып, Аңа гына итагать итегез.