4 Әлеге шәһәрләрнең берсенә качкан кеше шәһәр капкасы янына килеп бассын да ни-нәрсә булганын шәһәр өлкәннәренә сөйләсен, һәм алар, аны кабул итеп, яшәр урын бирсеннәр.
Өлкәннәр җыенында үз урыныма утырырга дип шәһәр капкасы янына чыгып килгәндә,
Балаларына ярдәмгә килүче булмас, шәһәр капкасы төбендә дәгъвалары юкка чыгар, һәм берәү дә аларны якламас.
Яшермә миннән йөзеңне, ачу саклап кума колыңны! Син бит миңа һәрчак ярдәмче булдың; кире какма, ташлама мине, и коткаручы Аллам!
Аның ире, абруйлы кеше булып, илнең өлкәннәре белән бергә утырыр.
Хәбәши Эбед-Мәлик, патша сараендагы хезмәтчеләрнең берсе, Иремияне су җыю чокырына ташлаганнарын ишеткәч, патша сараеннан чыгып, Беньямин капкасы янында утырган патша алдына килде һәм:
Аллаһы ялган сөйләми, ике нәрсә – Аның биргән вәгъдәсе һәм анты – һичкайчан үзгәрми. Алар безне, Аллаһыга сыенганнарны, киләчәктә көткән өметкә нык таянырга дәртләндерә.
Кем дә булса һичнинди начар уйсыз яисә ялгышлык белән икенче берәүнең җанын кыя калса, кан үчен кайтаручыдан шунда качып котыла ала.