1 Беркөн Раббы Ешуага:
Әгәр кеше кемне дә булса ялгышлык белән үтерә икән (Аллаһы шулай ихтыяр кыла икән), ул кеше Мин сезгә билгеләп куячак урынга кача ала.
– Исраилиләргә игълан ит: «Үрдүн аша үтеп Кәнган җиренә кергәннән соң, үзегез өчен сыену шәһәрләре сайлап алыгыз. Ялгышлык белән кеше үтерүчегә анда качарга рөхсәт ителәчәк.
Раббы Мусага әйтте:
Раббы Аллагыз сезгә бирәсе җирнең халыкларын юк итеп, җирен үзегезгә алгач, шәһәрләренә һәм йортларына кереп урнашкач,
Рухани Элгазар, Нун углы Ешуа, шулай ук нәсел башлыклары, Очрашу чатыры алдында, Раббы каршында Шилоһта жирәбә салып, Исраил ыругларына бүлеп биргән биләмә җирләре әнә шулардыр. Шулай итеп, җирне бүлү тәмамланды.
– Муса аша сезгә боерганымча, Исраил угылларына сыену шәһәрләре төзергә куш.
– Юк, мин – Раббы гаскәренең башлыгы, менә бире килдем, – диде теге кеше. Ешуа, йөзе белән җиргә капланып: – Хуҗа әфәндем үзенең колына ни-нәрсә әйтергә тели? – дип сорады.
Алты көн дәвамында синең бар гаскәрең көн дә бер тапкыр шәһәр тирәли әйләнеп чыксын,
– Тор! – диде шулчак Раббы Ешуага. – Ни дип йөзең белән җиргә капландың әле?
