21 – Ярар, сез әйткәнчә булсын, – диде Рәхәб, аларны юлга озатып; шуннан тәрәзәгә кызыл тасма бәйләп куйды.
Раббы Муса белән Һарунга ничек кушса, Исраил халкы шулай эшләде.
Шулай итеп, сүзләремне ишетеп, аларны үтәүче һәркем үзенең йортын таш өстенә салган акыллы кешегә охшаган.
Анасы хезмәтчеләргә: – Ул сезгә нәрсә әйтсә, шуны эшләгез, – диде.
Безнең хакта берәрсенә сөйләгән очракта да, сиңа биргән антыбыздан без азаттыр, – дип әйтеп куйдылар.
Егетләр китеп бардылар һәм, аларны эзәрлекләп чыгучылар өйләренә әйләнеп кайтканчы, таулар арасында кала бирделәр. Куа чыгучылар, бөтен юлларны карап-тикшереп чыксалар да, аларны таба алмадылар.