2 – Безнең җирләрне күзәтергә бүген төнлә бирегә ниндидер исраилиләр килде, – дип, бу хакта Әрихә патшасына җиткерделәр.
Бәхетледер Раббыдан курыккан һәм Аны хөрмәт иткән кеше, Аның хак юлында йөрүче!
Раббының ихтыярыннан тыш зирәклек тә, акыл да, нәсыйхәт тә юк.
Мин – борынгы заманнардан бирле Алламын! Минем кулдан беркем коткара алмас! Мин эшләгәнне кем кире кага алыр?!»
Нун углы Ешуа, әлеге җирләрне һәм бигрәк тә Әрихә шәһәрен күзәтеп-тикшереп кайтыр өчен, Ситтимнән яшертен генә үзенең ике шымчысын җибәрде. Ике егет, юлга кузгалып, Рәхәб исемле уйнашчы хатынның өенә килделәр һәм шунда төн кунарга калдылар.
Патша: «Йортыңа килгән кешеләрне безнең янга чыгар, чөнки алар җирләребезне күзәтергә килгәннәр», – дип әйтергә Рәхәб янына үзенең кешеләрен юллады.
Дан ыругы кешеләре, үзләре арасыннан Соргада һәм Эштаолда яшәүче биш гаярь ир-егетне сайлап алып, илне карап-күзәтеп кайтырга җибәрделәр. Әлеге күзәтчеләр Эфраим таулыгына, Михә йортына килеп чыгып, шунда куна калдылар.