Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешуа 2:14 - Изге Язма

14 Аңа җавап итеп, әлеге егетләр: – Сезгә зыян килсә, безнең дә гомеребез өзелсен! Әгәр безне сатмасаң, шушы җирләрне Раббы безнең кулга тапшыргач, без сиңа мәрхәмәт һәм тугрылык күрсәтербез, – диде.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешуа 2:14
18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Инде сез, хуҗам әфәндегә мәрхәмәтле булып, аңа тугрылык сакларга телисез икән, ачык итеп әйтегез. Теләмәгән очракта да әйтегез. Миңа уңга әллә сулга борылыргамы?


Әҗәле якынлаша баруын сизеп, ул углы Йосыфны чакыртып алды да: – Әгәр синең күңелеңә хуш килсәм, мәрхәмәт вә тугрылык күрсәтеп, кулыңны минем ботыма куй да ант ит, – диде. – Зинһар, мине Мисыр туфрагында җирләмә.


Шуннан Давыт, Гилыгад Явешендә яшәүче халыкка җиткерер өчен үзенең илчеләрен озатып, шундый хәбәр юллады: «Әфәндегез Шаулга кылган мәрхәмәтегез һәм аны гүргә иңдерүегез өчен, Раббы алдында фатиха иясе сез.


Раббы сезгә Үзенең мәрхәмәтен вә тугрылыгын насыйп әйләсен; кылган гамәлләрегез өчен мин дә сезне әҗерсез калдырмам.


Беркөн Давыт: – Шаул гаиләсеннән кем дә булса исәнме әле? Мин аңа Йонатан хакына игелек кылыр идем, – диде.


Янәшәсеннән патша узып барган чакта, ул кычкырып патшага мөрәҗәгать итте: – Мин сугышның иң кызу җирендә булдым. Шунда бер кеше, әсир төшкән сугышчыны минем янга китереп: «Бу адәмнән күзеңне алма. Әгәр кача калса, аның җаны урынына синең җаның кыелыр, яисә син бер талант көмеш түләргә мәҗбүр булырсың», – диде.


Явыз ниятле кешеләр юлдан язмыйлармыни?! Әмма мәрхәмәт белән тугрылык фәкать игелекле кешеләргә генә хас.


Дусларның күп булуы яхшыга илтми; дусның кайберсе бертуганыңа караганда да якынрак һәм кадерлерәк була.


Шәфкатьлеләр бәхетле, чөнки аларга шәфкать күрсәтелер.


Гаскәриләр башлыгы егеткә: – Моны миңа сөйләвең турында беркемгә дә әйтмә, – дип кайтарып җибәрде.


Шуннан Рәхәб аларны тәрәзәдән бау белән аска төшерде (ул яшәгән йорт шәһәр диварында урнашкан иде).


Тик сак булыгыз: Раббыга багышланган әйберләргә кул озайтмагыз. Юкса исраилиләрнең барчасына каргыш төшеп, аларның бөтенесен бәла-казага дучар итәрсез.


Шуннан әлеге шымчы егетләр, Рәхәбнең өенә юнәлеп, аның үзен һәм бөтен нәсел-нәсәбен – атасын, анасын, ир туганнарын, шунда булган барлык кардәшләрен шәһәрдән алып чыктылар да исраилиләр станыннан читтәрәк бер урында калдырдылар.


Әнә шул чакта Ешуа: – Әрихә каласын яңабаштан төзегән кешегә Раббының каргышы төшәр! Шәһәр нигезен ул беренче углының җаны бәрабәренә салыр, шәһәр капкасын төпчек углының җаны бәрабәренә куяр! – дип, катгый кисәтеп куйды.


Син исә – минем белән дус булырга Раббы каршында вәгъдәләшкән кеше, шуңа күрә колыңа тугры калып мәрхәмәт күрсәт: нинди дә булса гаебем бар икән, нигә мине атаң каршына алып барып торырга, үзең генә үтер!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ