3 – Ата-бабаларыгызның Раббы Алласы сезгә тәгаенләгән җирләрне яулап алмыйча, тагын күпме көтәргә җыенасыз? – диде Ешуа исраилиләргә. –
Ялкау куллар кешене фәкыйрь итәр, ә тырыш куллар баетыр.
Ялкауның җаны нәрсә генә эстәсә дә, теләгенә ирешмәс, ә тырыш кешенең җаны тук булыр.
Ялкауның йөрер юлын чәнечкеле үлән баскан, ә гадел кешенең юлы тигез-шомадыр.
Хәл кадәренчә кулыңнан килгәннең барысын да эшлә, чөнки син керәчәк кабердә эш тә, уй-ният тә, белем дә, зирәклек тә юк.
Ул көнне Иерусалимгә: «Курыкма, әй Сион! Кулларың салынып төшмәсен!
Сәгать бишләр тирәсендә хуҗа тагын чыгып, басып торган кешеләрне күргән. «Сез нигә монда көне буе эшсез торасыз?» – дип сораган ул алардан.
Фани ризык өчен түгел, мәңгелек тормыш бирә торган ризык өчен тырышыгыз. Аны сезгә Адәм Углы бирәчәк, чөнки Аллаһы Ата, Адәм Углын хуплап, Үзенең тамгасын салды, – диде.
Нык һәм кыю йөрәкле бул, чөнки бу халыкны син, ата-бабаларына ант иткәнемчә, аларга тәгаенләнгән җирләргә алып барырсың.
Ешуа олыгаеп өлкән яшькә җиткәч, Раббы аңа: – Син инде бик картайдың, ә үзләштерәсе җирләр күп әле;
Исраил ыругының җидесе әле һаман биләмәсез кала бирә иде.
Һәр ыругтан өч кеше сайлап алыгыз, мин аларны бу илне карап-тикшереп кайтырга җибәрәм – җирләрне ни рәвешле бүләргә кирәклеген тасвирлап бирсеннәр.
– Һөҗүм итик без аларга, – диде сәфәрчеләр. – Андагы җирләрнең яхшылыгы хәйран калырлык. Ә сез һаман икеләнеп торасыз. Озакка сузмыйча яуга кузгалыйк һәм ул җирләрне үзебезгә алыйк.