25 Гибгон, Рамаһ, Беһерот,
Бервакыт Нер углы Абнер һәм Шаул углы Иш-Бошетның хезмәтчеләре, Маханаимнән кузгалып, Гибгон каласына юл алдылар.
Шаул углы Иш-Бошетның Багъна вә Рикәб исемле гаскәр башлыклары бар иде. Алар Беһеротта яшәүче һәм Беньямин ыругына караган Риммун угыллары иде. Беһерот шәһәре Беньямин җиренә керә,
Бервакыт Исраил патшасы Багша Яһүдәгә каршы яуга күтәрелде һәм, беркем дә Яһүдә патшасы Аса биләмәсеннән чыга яисә анда үтеп керә алмасын өчен, Рамаһ каласын ныгыта башлады.
аңа, Гибгондагы сыман, икенче кат Раббы күренде.
Гибгонның атасы Ягыил Гибгонда яшәде. Аның хатыны Мәгакәһ атлы иде.
чыгышы белән Рамаһ вә Гебадан булганнар – алты йөз егерме бер кеше;
Хатсорда, Рамаһта, Гиттаимдә,
шуннан тау үткелен узды, Гебада төн кунды. Рамаһ халкы дер калтырый, Шаул Гибгасында яшәүчеләр качып китте.
Раббы, Перасим тавында күтәрелеп торган кебек, урыныннан калкыр, Гибгон үзәнендәге кебек ачуы чыгар Аның: Ул Үзенең гадәти булмаган эшен башкарыр, гаҗәеп гамәлен тормышка ашырыр.
Раббы болай ди: «Рамаһ шәһәрендә бер тавыш – ачыргаланып елаган тавыш ишетелә. Балаларын кызганып, Рахилә елый анда, һичкемнең юатуын теләми, чөнки инде балалары юк».
Кич белән Ариматайдан Йосыф исемле бай кеше килде. Ул да Гайсәнең шәкерте иде.
бик нык куркуга калды, чөнки Гибгон бер-бер патшалыкның мәркәзе кебек үк зур, Гайдан да зуррак бер кала һәм аның халкы гайрәтле сугышчылардан санала иде.
Зануах, Эн-Ганним, Таппуах, Энам,
Кепар-Аммони, Опни һәм Геба – тирә-яктагы авыллар белән барлыгы унике шәһәр.
Миспа, Кепира, Моса,
Рамаһка таба китә һәм ныгытылган Сур каласына юл ала да, Хоса ягына борылып, диңгез ярында тәмамлана. Махалаб, Акзиб,
Беньямин ыругыннан аларга тирә-яктагы көтүлек җирләре белән бергә Гибгон, Геба,
Аннары Ешуа бер-бер артлы Яһүдә ыругындагы нәсел-йортларга килергә әмер итте, һәм Раббы Зерах нәселен атады. Шуннан Ешуа бер-бер артлы Зерах гаиләләренә килергә әмер итте, һәм Раббы Зәбди гаиләсен атады.
Шуннан Исраил угыллары юлга кузгалдылар һәм өченче көнне хиввиләрнең шәһәрләренә – Гибгон, Кепира, Беһерот һәм Кыръят-Ягаримгә якынлаштылар.
Гибгон халкы исә, Ешуаның Әрихә һәм Гай шәһәре белән ниләр кылганын ишетеп,
– Юк, чит кавемнәрнең шәһәренә кермибез, алар исраилиләр түгел. Гибгага барабыз, – диде хуҗасы.
Аннары: – Гибгага яки Рамаһка барып җитик тә шуларның берсендә төн кунарбыз, – дип өстәде.
Таулы Эфраим өлкәсендәге Раматаим-Сопим шәһәрендә Элкана исемле бер кеше яши иде. Әлеге эфрати Элкана – Ерухам углы, Ерухам – Элиһу, Элиһу – Тоху, ә Тоху исә Суф углы иде.
Икенче көнне алар, таңнан торып, Раббыга баш игәннән соң, Рамаһка юл алдылар һәм шул көнне үк өйләренә кайтып җиттеләр. Хатыны Хөннә белән Элкана якынлык кылды, һәм Раббы Хөннәне исенә төшерде.
