12 төньяк тарафта Үрдүн буеннан башлана. Чик сызыгы Әрихә шәһәрен төньяктан урап уза да, кояш батышына борылып, тауларга күтәрелә һәм Бәйт-Авен сахрасына юл ала.
Самареядә яшәүчеләр Бәйт-Авендагы бозау сыны өчен калтырап, куркып торырлар, халык та, каһиннәре дә яраткан бозаулары өчен күз яшьләре түгәчәк, чөнки сынның даны сүнәчәк.
И Исраил, инде үзең зина кылсаң да, Яһүдә гөнаһка батмасын иде. Гилгәлгә бармагыз, Бәйт-Авен шәһәренә юнәлмәгез һәм „Раббы Үзе шаһиттыр!“ дип ант итмәгез.
Гибгада мөгез быргы, Рамаһта быргы кычкыртыгыз, Бәйт-Авенда оран салыгыз: „Әй Беньямин, артыңнан дошман килә!“
Йосыф угылларына жирәбәгә чыккан җирнең чиге, Үрдүн буеннан – Әрихә шәһәре турысындагы Әрихә чишмәсеннән көнчыгыштарак башланып, чүл аша тау якларына, Бәйт-Эл шәһәренә кадәр сузыла;
Беренче жирәбә Беньямин ыругындагы нәселләргә чыкты. Аларга тәгаенләнгән җир, Яһүдә һәм Йосыф угылларының биләмәсе белән чиктәш булып,
Нун углы Ешуа, әлеге җирләрне һәм бигрәк тә Әрихә шәһәрен күзәтеп-тикшереп кайтыр өчен, Ситтимнән яшертен генә үзенең ике шымчысын җибәрде. Ике егет, юлга кузгалып, Рәхәб исемле уйнашчы хатынның өенә килделәр һәм шунда төн кунарга калдылар.
елганың югары агымындагы сулар Сартан янындагы Адама шәһәренә кадәр шактый зур арада дивар сыман булып туктап калды; ә түбән агымдагы сулар Тозлы диңгезгә агып бетте, һәм бар халык Әрихә шәһәре турысында Үрдүн елгасын кичә башлады.
Шуннан Раббы Ешуага болай диде: – Әрихәнең үзен, аның патшасын һәм гаярь сугышчыларын синең кулга тапшырам.
Беркөнне Ешуа, Бәйт-Элдән көнчыгышта, Бәйт-Авен янында урнашкан Гай шәһәрен карап-күзәтеп кайтыр өчен Әрихәдән үзенең берничә кешесен озатып, аларга: – Барыгыз, шул шәһәрне тикшереп-күзәтеп кайтыгыз, – диде. Тегеләр, шәһәрне карап
Ешуа һәм барча исраилиләр, җиңелгән кебек кыланып, чүлгә таба йөгерергә тотындылар.
Пелештиләр, Исраилгә каршы яуга кузгалып, утыз мең сугыш арбасы, алты мең атлы җайдагы һәм диңгез буендагы ком бөртеге санынча гаскәриләре белән Бәйт-Әвеннән көнчыгыштарак урнашкан Микмәскә килеп тупландылар.