15 – Әгәр сезнең ыруг шулай күп санлы һәм сезгә Эфраим тауларында кысан икән, – дип җавап бирде аларга Ешуа, – фәризиләр, рефаимнәр илендәге урманны төпләп, үзегезгә җир булдырыгыз.
Ибрамның көтүчеләре белән Лутның көтүчеләре арасында әледән-әле низаглар чыга иде. (Ул заманнарда кәнганиләр белән фәризиләр дә шушы җирләрдә яшиләр иде.)
Ундүртенче елда исә Кедорлагомер һәм аңа килеп кушылган патшалар Аштерот-Карнаимдә – рефаимнәрне, Һамда – зузимнәрне, Шаве-Кыръятаимдә – эмимнәрне,
Давытның сугышчылары кырга, Абшалум яклы исраилиләргә каршы чыкты, һәм Эфраим урманында алар арасында сугыш башланды.
Пелештиләр, килеп, Рефаим үзәненә тупландылар.
Күпмедер вакыттан соң пелештиләр кабат әйләнеп килделәр һәм Рефаим үзәнендә тупландылар.
Шушы вакыйгалардан соң минем янга башлыклар килеп, болай дип әйттеләр: – Исраил халкы, руханилар, левиләр чит халыклардан аерылмадылар – кәнгани, хитти, фәризи, явүси, аммони, мәаби, мисырлы вә амориләрнең җирәнгеч эшләрен кабатладылар;
Сезнең алдыгыздан Мин фәрештә җибәрермен һәм кәнганиләрне, амориләрне, хиттиләрне, фәризиләрне, хиввиләрне, явүсиләрне куып чыгарырмын.
Ә инде хуҗасының теләген белмичә җәзага лаек эш кылган адәм азрак кыйналыр. Кемгә күп бирелгән булса, аңардан күп таләп ителер; һәм кемгә күп ышанып тапшырылган булса, аңардан күбрәк соралыр.
Бервакыт Йосыф угыллары Ешуага: – Ни өчен син безгә биләмәгә бер генә өлеш җир, бер генә төбәк бирдең? Без бит Раббы фатихасы белән ишәйгән күп санлы ыруг, – диде.
Йосыф угыллары аңа: – Таулы урыннардагы җирләр безгә җитәрлек түгел, ә үзәнлектә – Бәйт-Шеанда һәм аның тирә-ягындагы авылларда, шулай ук Изрегыл үзәнендә яшәүче кәнганиләрдә тимер сугыш арбалары бар бит! – диде.
Эфраим таулыгында гомер итүче Михә исемле бер адәм