13 Ешуа, Раббы кушканча, Ифунни углы Кәлебкә Яһүдә угыллары биләмәсеннән өлеш чыгарды; бу өлеш – Анак атасы Арбаның Кыръят-Арба (ягъни Хебрун) шәһәре иде.
Ибрам, чатырын сүтеп, юлга чыкты һәм Хебрундагы Мәмре имәнлеге дигән җиргә барып төпләнде. Шунда Раббы хөрмәтенә мәзбәх корды.
Сара Кәнган җирендә, бүген Хебрун дип аталып йөргән Кыръят-Арбада вафат булды. Һәм Ибраһим, Сараның баш очында елап утырыр өчен, шунда килде.
Аннары Давыт: – Яһүдә шәһәрләренең берәрсенә барыйммы мин? – дигән киңәш белән Раббыга мөрәҗәгать итте. – Бар, – дип җавап бирде аңа Раббы. – Кайсысына барыйм? – дип сорады Давыт. – Хебрунга, – диде Ул.
әмма шәһәр янындагы басулар белән авыллар Ифунни углы Кәлебкә бирелде.
Амалыкыйлар – Нәгебтә, хиттиләр, явүсиләр һәм амориләр – таулы илдә, ә кәнганиләр исә диңгез буйларында һәм Үрдүн елгасы тирәсендә яши.
Шимун ыругыннан – Хори углы Шафат;
Шул чорда Ешуа, сугыш сәфәренә чыгып, таулы-калкулыклы төбәкләрдә – Хебрунда, Дебирдә, Анавта, шулай ук Яһүдә һәм Исраилнең барлык таулы җирләрендә көн күрүче анакыймнарны тар-мар итте; Ешуа аларны шәһәрләре белән бергә тәмам юкка чыгарды.
Сыену шәһәрләре дип шулар билгеләнде: нәпталиләрнең таулы җирендә, Гәлиләя өлкәсендә – Кыдыш; эфраимнәрнең таулы төбәгендә – Шәкем; яһүдиләрнең таулы төбәгендә – Кыръят-Арба (ягъни Хебрун).
Аларга Анак атасы Арбаның шәһәре, Яһүдә таулыгында урнашкан Кыръят-Арба (ягъни Хебрун) һәм аның тирәсендәге көтүлек җирләре бүлеп бирелде,
Шуннан алар, әүвәле Кыръят-Арба, хәзер Хебрун дип исемләнгән калада яшәүче кәнганиләргә һөҗүм итеп, Шешай, Ахиман вә Талмайның җанын кыйдылар.
Кәлебкә, Муса кушканча, Хебрунны бирделәр; һәм Кәлеб әлеге шәһәрне анакыймнар кавеменең өч нәселеннән тартып алды.
Без Нәгеб чүлендәге керетиләр җирен, Яһүдә вә Кәлеб җирләрен басып алган, ә Сыйкләгкә ут салган идек, – дип җаваплады егет.