41 Кадыш-Барниадан алып, Газага кадәр булган җирләрне һәм Гибгонга җиткәнче бөтен Гошен төбәген Ешуа үзенә буйсындырды.
Кәнганиләр яшәгән җирләрнең чикләре Сидуннан Герар аша Газага кадәр, аннан Сәдүм, Гамура, Адма һәм Сәбоим аша Лашага кадәр сузылган иде.
Төнлә Гибгонда Сөләйманга төшендә Раббы килеп: – Теләгәнеңне сора, – диде.
Моны күреп, Ашкылун-каланың коты очар, Газа шәһәре дә газаплардан әрнер, алар белән бергә Экрон каласы да өметен өзәр. Газа – патшасыз, Ашкылун исә кешесез калыр.
Әлеге җирләрне үз күзләре белән күргән исраилиләр кырык көннән соң кире кайттылар.
Раббы биргән җирне карар өчен, мин сезнең аталарыгызны Кадыш-Барниадан җибәргәч, алар да нәкъ менә шулай эшләгән иде.
көньякка – Акраббим үткеленә таба дәвам итәр, аннары, Сыйн чүле аша узып, Кадыш-Барнианың көньягына чыгар. Шуннан ары Хатсар-Аддарга юнәлер һәм, Асмунга җитеп,
Раббының бер фәрештәсе Филипкә: – Тор да көньякка таба, Иерусалимнән Газага илтә торган юлга бар, – диде. Ул юл чүл аша уза иде.
Шуннан, Раббы Аллабыз кушканны тыңлап, Хоребтан амориләрнең таулы иленә таба киттек. Үзегез күргән зур һәм куркыныч чүлне узып, Кадыш-Барниага килеп җиттек.
Газага барып җиткәнче, юлда очраган авылларда яшәүче аввимнәрне исә Кәфтурдан килгән кәфтурлылар юк итте һәм алар җиренә кереп урнашты.
Раббы, сезне Кадыш-Барниадан җибәргәндә: «Барыгыз, Мин сезгә бирәсе җирне үзегезгә алыгыз», – дип әйтте, ләкин сез Раббы Аллагызның кушканына каршы килдегез, Аңа ышанмадыгыз, сүзен тыңламадыгыз.
Раббы исраилиләр кулына амориләрне тапшырган көнне Ешуа, Раббыга мөрәҗәгать итеп, барча исраилиләрнең күз алдында: «И кояш, Гибгон өстендә туктап кал, и ай, син дә Айалун үзәнендә туктап тор!» – диде.
бик нык куркуга калды, чөнки Гибгон бер-бер патшалыкның мәркәзе кебек үк зур, Гайдан да зуррак бер кала һәм аның халкы гайрәтле сугышчылардан санала иде.
Шул рәвешле, Ешуа әлеге бөтен җирне – таулы-калкулыклы урыннарны, Нәгеб чүлен, тулысынча Гошен төбәген, тау итәге Шефеланы, Үрдүн үзәнен, Исраил тауларын һәм аларның итәкләрен,
Исраилиләр яшәгән җирләрдә анакыймнар тулысынча кырылып беттеләр, алар бары тик Газада, Гәттә һәм Ашдодта гына калдылар.
Гошен, Холон һәм Гило – тирә-яктагы авыллар белән барлыгы унбер шәһәр;
Бервакыт Шимшон Газа шәһәренә килде һәм анда бер фахишә хатынны күреп, аның янына керде.
Пелештиләр Шимшонны тотып алдылар да күзен чокып чыгардылар. Аннары, Газа шәһәренә алып кайтып, бакыр богау салдылар һәм зинданда ашлык тартырга мәҗбүр иттеләр.
Пелешет халкы, үз гаебен йолыр өчен, Раббыга бүләк итеп китергән теге алтын шеш сурәтләренең берсе – Ашдод, берсе – Газа, берсе – Ашкылун, берсе – Гәт, берсе Экрон шәһәре өчен иде.