13 Даниилны патша каршына китерделәр; һәм патша, сүзен башлап, аңа болай диде: – Атам Нәбухаднессар патша Яһүдәдән алып кайткан әсир Даниил син буласыңмы?
Сөргеннән кайтканнар нәкъ шулай эшләделәр дә. Рухани Эзра, һәрберсен исеме белән атап, гаилә-йорт башлыклары булган ир-атларны сайлап алды. Сайлап куелган башлыклар унынчы айның беренче көнендә бу мәсьәләне тикшерә башладылар.
Шуннан соң бөтен Яһүдә җирендә һәм Иерусалимдә: «Сөргендә булган барлык кешеләр Иерусалимгә җыелсын.
Яһүдә белән Беньямин ыругының дошманнары, сөргеннән кайткан халыкның Раббыга, Исраил Алласына, йорт салуын ишетеп,
исраилиләр – руханилар, левиләр вә сөргеннән кайткан бүтән кешеләр – бу йортны сөенешеп Аллаһыга багышлады:
Яһүдә патшасы Яһоякыйм хакимлегенең өченче елында Бабил патшасы Нәбухаднессар, Иерусалимгә каршы яуга күтәрелеп, шәһәрне камап алды.
Хуҗа-Хаким Яһүдә патшасы Яһоякыймны, шулай ук Аллаһы йортындагы савытларның бер өлешен Нәбухаднессар кулына тапшырды. Нәбухаднессар шул савытларны Шинар җиренә озатып, үз илаһы йортындагы хәзинә саклагычына урнаштырды.
Тәхеткә Кир патша килгәнчегә кадәр, Даниил шулай патша хезмәтендә кала бирде.
Алар арасында Даниил, Ханания, Мишаил вә Азария атлы яһүди егетләр бар иде.
Ариох шундук Даниилны патша янына алып керде һәм патшага болай диде: – Яһүд сөргенчеләре арасыннан патшага төшнең асылын ачып бирердәй кеше таптым.
Патша шушы вакыйгадан соң Даниилның дәрәҗәсен нык күтәрде: аңа күп итеп зур бүләкләр бирде, аны бөтен Бабил өлкәсенә башлык һәм Бабилнең барлык акыл ияләре өстеннән түрә итеп билгеләде.
Синең патшалыгыңда изге аллалар рухы белән сугарылган бер ир заты бар. Әле синең атаң патшалык иткән көннәрдә үк илаһларга хас зур гыйлеме, акылы вә зирәклеге белән дан алды ул. Синең атаң Нәбухаднессар патша аны тәгъбирчеләр, тылсымчылар, күрәзәчеләр вә фалчылар башлыгы итеп куйды,
Синдә аллалар рухы һәм зур гыйлем, гакыл һәм зирәклек бар дип ишеттем.
Патшам! Аллаһы Тәгалә синең атаң Нәбухаднессарга хөкемдарлык, бөеклек, дан вә мәһабәтлек бирде.
һәм, кәефләнеп киткәч, Иерусалимнең изге йортыннан кайчандыр атасы Нәбухаднессар талап алып кайткан алтын вә көмеш савытларны китерергә боерды. Белшассар патша үзенең түрәләрен, хатыннарын вә кәнизәкләрен шул савытлардан шәраб белән сыйларга уйлады.
Шуннан тегеләр патшага: – Яһүдә әсирләренең берсе, Даниил, синең үзеңә дә, патша, син раслаган фәрманга да игътибар итми, көн дә өч тапкыр үз Алласына дога кыла бирә.
Белшассар патша хакимлегенең өченче елында миңа, Даниилга, әүвәлгечә тагын бер күренеш иңде.
Шуннан мин, Даниил, тәмам хәлем китеп, берничә көн авырып яттым. Терелеп торгач, патшаның йомышларын үтәргә керештем. Күргәннәрем мине соң дәрәҗәдә гаҗәпкә калдырды, минем өчен алар аңлаешсыз иде.
Шуннан соң Гайсә Гәлиләядә йөрде. Ул Яһүдиядә йөрергә теләмәде, чөнки яһүдиләр Аны үтерергә җай эзлиләр иде.
энеләре: – Гәлиләядән Яһүдиягә бар, Син эшләгән эшләрне шәкертләрең дә күрсен.