Даниил 4:32 - Изге Язма

³² Җир йөзендә яшәүче барлык җан ияләре Аның алдында бернигә тормый; күк гаскәре һәм тереклек дөньясы белән Ул Үзенчә ихтыяр кыла, Аның кулын туктатырлык һәм Аңа: «Ни-нәрсә кылдың син?» – дип әйтерлек һичкем юктыр!

Даниил 4:32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

II Елъязма 33:13

Ул Аңа догаларын юллады, һәм Раббы, аны ишетеп, гозерләрен кабул кылды – Менашшены кабат Иерусалимгә кайтартып тәхетенә утыртты. Әнә шулай итеп Менашше Раббының Аллаһы булуына инанды.

Әюб 42:2

«Хәзер беләм: барысы да Синең иркеңдә; Син ни генә ниятләсәң, башкарып чыгалмаган һичбер эш юк.

Әюб 9:12

Нәрсәңнедер тартып алыр – Аны кем туктата алсын? Кем Аңа: „Син нәрсә эшлисең?“ – дип, каршы әйтә алсын?

Зәбур 115:3

Миңа күрсәткән яхшылыклары өчен, Раббыга ни-нәрсә эшли алыйм?!

Зәбур 135:6

Сулар өстенә коры җирне урнаштырган Затка мактау-шөкерләр яудырыгыз, чөнки Аның мәрхәмәте мәңгелек.

Чыгыш 8:10

– Иртәгә, – дип җавап кайтарды фиргавен. – Син әйткәнчә булыр, һәм шунда син Раббы Аллабызга тиң бер зат та булмавын белерсең, – диде Муса. –

Чыгыш 9:14

Әгәр бу юлы да рөхсәтеңне бирмәсәң, Мин барлык бәла-казаларны синең үзеңә, хезмәтчеләрең һәм халкың өстенә җибәрәчәкмен. Һәм шул чагында син бөтен җир йөзендә Минем кебек бер зат та юклыгын беләчәксең.

Чыгыш 9:29

– Шәһәрдән чыгуга мин, кулларымны күтәреп, Раббыга дога кылырмын, – диде Муса фиргавенгә, – шуннан күк күкрәү дә, боз яву да туктар, һәм син Раббының Җир хуҗасы булуын белерсең.

Ишагыйя 37:20

Хәзер исә, Раббы Аллабыз, безне аның кулыннан коткара күр; шул чагында җирдәге барлык патшалыклар Раббының гына Аллаһы икәнен белерләр.

Ишагыйя 40:15

Хактыр, халыклар – чиләк төбендәге су тамчысы, үлчәү тәлинкәсендәге тузан бөртеге кебек. Утрауларны күтәрү Аңа – тузан бөртеген күтәрү белән бер!

Ишагыйя 40:17

Аның алдында барлык халыклар берни тормый, Аның өчен алар юктан да юграк.

Иремия 27:5

«Җирне, җир йөзендәге кешеләрне вә хайваннарны Мин Үземнең бөек кодрәтем вә сузылган кулым белән бар иттем һәм Мин аларны күңелемә хуш килгән кешегә бирәм.

Даниил 2:21

Дәвер-чорларны, ел фасылларын алыштыручы, патшаларны тәхеттән төшерүче һәм тәхеткә утыртучы, зирәкләргә – зирәклек, аңлыларга белем бирүче,

Даниил 4:31

Алдан әйтеп куелган вакыт үтүгә, мин, Нәбухаднессар, күзләремне күккә төбәдем, һәм акылым миңа кабат кайтты. Шуннан мин Аллаһы Тәгаләгә мактау-шөкерләр яудырдым, Мәңге яшәүчене данладым һәм мактадым: Аның хакимлеге мәңгелек, Аның патшалыгы буыннан-буынга дәвам итәчәк!

Даниил 5:21

адәм балалары арасыннан куылды; аның акылы хайванныкына тиңләште, ул кыргый ишәкләр арасында яшәде, үгез сыман, үлән белән туенды, күк чыгында коенды. Инсаннар патшалыклары өстеннән Аллаһы Тәгалә хакимлек иткәнне һәм тәхеткә Ул Үзе теләгән бәндәне утыртканны Нәбухаднессар патша таныганчыга кадәр, бу шулай дәвам итте.

Ешуа 4:24

Җир йөзендә яшәүче бар халык Раббының көч-гайрәтен белсен һәм сез һәрдаим үзегезнең Раббы Аллагыздан куркып яшәсен өчен эшләде Ул моны.