44 Әмма көнчыгыш һәм төньяктан килгән хәбәрләр аны куркуга салыр, һәм ул котырынып-ярсып бик күпләрне харап итәргә, кырырга тотыныр.
Көньяк патша, бик каты ачуы чыгып, төньяк патша белән алышка чыгар; төньяк патша, зур гаскәр җыйса да, тар-мар ителер.
Чөнки киттиләрнең кораблары аңа каршы чыгар һәм ул, рухы сүнеп, кире борылыр һәм үзенең бөтен ачуын Изге килешүгә юнәлтер. Үз иленә әйләнеп кайткач, Изге килешүдән читкә тайпылганнарга ул илтифатын күрсәтер.
Мисырның хәзинәдәге бөтен байлыгы, алтын-көмеше аңа күчәр, аннары лубиләр белән хәбәшиләргә дә чират җитәр.
Шуннан ул гүзәл изге тау белән диңгез арасында үзенең мәһабәт чатырларын корып җибәрер; тик шул җирдә әҗәлен табар, һәм азаккы сәгатендә аңа ярдәм кулы сузучы булмас.
Алтынчы фәрештә үзенең касәсен бөек Фырат елгасына түкте. Көнчыгыштан килүче патшаларга юл әзер булсын өчен, аның суы кипте.
Аларның ниятләре бер, алар җанварга үзләренең көчләрен һәм хакимлекләрен тапшырачаклар.