4 Алар синең өскә, халкың һәм барча хезмәтчеләрең өстенә сикерер».
Шунда Аллаһы кешесеннән патша: – Раббы Аллаңнан ялварып сора, минем хакта, зинһар, дога кыл: кулымны әүвәлге хәленә кайтарсын, – дип үтенде. Аллаһы кешесе Раббыга догаларын юллады, һәм патшаның кулы, хәрәкәткә килеп, әүвәлге хәленә кайтты.
Зинһар, бу юлга мине гафу итегез һәм Раббы Аллагыздан бу афәтне миннән алуын сорагыз!
Раббы шулай эшләде дә. Мисыр җирен биниһая күп чебеннәр каплап алды, алар фиргавен өенә дә, аның хезмәтчеләре яшәгән өйләргә дә кереп тулды. Чебен чирүе бөтен Мисырны һәлакәткә төшерде.
Нил елгасында бакалар мыжгып торыр; һәм алар, судан чыгып, синең өеңә, йокы бүлмәңә, урын-җиреңә, хезмәтчеләрең һәм халкың яшәгән өйләргә, мичләреңә һәм күәс чиләкләреңә кереп тулыр.
Раббы янә Мусага әйтте: – Һарунга әйт, юл таягы тоткан кулын елгалар, арыклар, күлләр өстенә сузып, Мисыр өстенә бакалар җибәрсен.
Раббыга дога кылыгыз! Аллаһы боз яудыруын һәм күк күкрәтүен туктатсын! Шуннан мин сезгә китәргә рөхсәт итәрмен, һәм сез монда калмассыз, – диде.
Соган түрәләре тәмам акылдан язды, фиргавеннең зирәк киңәшчеләре мәгънәсез киңәшләр бирә. Фиргавенгә: «Без – зирәкләр затыннан, борынгы патшалар нәселеннән», – дип әйтергә ничек телләре бара?!
Раббы Мисырны бик каты җәзалаячак, ә аннары дәвалап терелтәчәк. Алар Раббыга мөрәҗәгать иткәч, Ул, ялваруларын ишетеп, аларны терелтәчәк.
Күкләр Хуҗасы Раббы шулай карар кылды: Сурның тәкәбберлеге вә мәһабәтлелеге хур булсын, бөтен дөнья күзендә ихтирам казанганнар түбәнсетелсен!
Халык Муса янына килеп әйтте: – Раббыга һәм сиңа каршы сөйләп, без гөнаһ эшләдек; Раббыдан ялварып сора – еланнарны бездән алсын. Муса халык өчен гыйбадәт кылып ялварды,