9 – Фиргавен сездән могҗиза күрсәтүне таләп итсә, Һарунга әйт, ул үзенең юл таягын җиргә ташласын, һәм таяк фиргавен күз алдында еланга әверелер.
Мусаның таякны сузуы булды, Раббы Мисыр җиренә көчле көнчыгыш җилен җибәрде. Җил, көн буе вә төн буе исеп, иртәнге якта саранча алып килде.
Кешеләргә могҗизалар күрсәтү өчен, үзең белән юл таягыңны ал.
Раббы Мусадан: – Синең кулыңда нәрсә ул? – дип сорады. – Юл таягым, – дип җавап кайтарды Муса.
Һәм менә Муса, хатынын һәм балаларын ишәккә утыртып, Мисырга юл тотты, Аллаһы таягын да үзе белән алды.
– Таягыңны җиргә ташла, – диде Раббы. Мусаның таякны җиргә ташлавы булды, таяк шундук еланга әверелде. Муса еланнан читкә сикерде,
Раббы Муса белән Һарунга әйтте:
Мусаның таякны күккә сузуы булды, Раббы, күкләр күкрәтеп, боз җибәрде, җиргә яшен төшерде. Бөтен Мисыр өстенә Раббы ишеп боз яудыра башлады.
– Раббы Аллаңнан билге бирүен сора. Бу билге үлеләр дөньясыннан яисә күкләр биеклегеннән булса да ярый.
Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Мин синең дошманың, фиргавен, Мисыр патшасы. Үзенең елгасында яткан килеш: „Нил – минем елгам, мин аны үзем өчен булдырдым“, – дип әйтүче олы гәүдәле аждаһа син.
Ләкин Гайсә аларга: – Явыз һәм Аллаһыга иман итмәүче буын билге таләп итә, әмма аларга Юныс пәйгамбәр галәмәтеннән башка билге бирелмәс, – дип җавап бирде. –
Ә инде башкарам икән, Минем Үземә ышанмасагыз да, Атамның Миндә, Минем Аңарда икәнлекне белү һәм аңлау өчен, эшләремә ышаныгыз.
Шуннан яһүдиләр Гайсәдән: – Болай эшләргә хокукың барлыгын безгә нинди галәмәт белән исбат итә аласың? – дип сорадылар.
Алар: – Сиңа иман китерерлек нинди галәмәт күрсәтерсең? Нәрсә кылырсың?