Чыгыш 3:4 - Изге Язма

⁴ Раббы, Мусаның куакны карарга килүен күреп, куак арасыннан аңа: – Муса! Муса! – дип эндәште. – Мин мондамын, – дип җавап кайтарды Муса.

Чыгыш 3:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Яратылыш 22:1

Шулай булды ки, бу вакыйгалардан соң Аллаһы Ибраһимны сынап карарга теләде һәм аңа: – Ибраһим! – дип өн салды. – Мин тыңлыйм! – дип җавап бирде Ибраһим.

Яратылыш 22:11

Әмма шулчак Раббының фәрештәсе күкләрдән өн салып: – Ибраһим! Ибраһим! – дип эндәште. – Әйе, тыңлыйм! – дип җавап бирде Ибраһим.

Яратылыш 28:16

Ягъкуб, йокысыннан уянып, әйтте: – Чыннан да, Раббы шушы җирдә бит, ә мин шуны белмәгәнмен, – диде.

Яратылыш 46:2

Төнлә исә Исраилнең күз алдында Аллаһы күренеп: – Ягъкуб! Ягъкуб! – дип өн салды. – Мин тыңлыйм! – дип җавап бирде Ягъкуб.

Зәбур 62:11

Башлары кыелсын кылыч көченнән, җим-табыш булсыннар чүл бүреләренә!

Чыгыш 19:3

Муса Аллаһы хозурына тауга менде, һәм Раббы таудан аңа болай дип сүз катты: – Ягъкуб токымына, ягъни Исраил халкына әйт:

Чыгыш 3:2

Шунда янып торган күгән куагы эчендә аның алдында Раббы фәрештәсе пәйда булды. Муса куакның януын, әмма һич янып бетмәвен күрде.

Чыгыш 33:12

Муса Раббыга әйтте: – Син миңа: «Бу халыкны җитәкләп барырсың», – дидең, әмма минем белән кемне җибәрәсеңне әйтмәдең. Син миңа: «Исемеңне хәтердә тотам, Минем күз алдымда син илтифат казандың», – дидең.

Чыгыш 4:5

Раббы әйтте: – Менә шулай эшлә, шул чагында кешеләр ата-бабалары Раббы Алласының, Ибраһим, Исхак һәм Ягъкуб Алласының, синең алда пәйда булуына ышанырлар.

Левиләр 1:1

Раббы Мусаны чакырып алды да Очрашу чатырыннан аңа болай диде:

Рәсүлләр 10:13

«Тор, Петер, суй һәм аша» дигән тавыш ишетте ул.

Рәсүлләр 10:3

Бер көнне, көндезге өчләр тирәсендә, Аллаһының бер фәрештәсе ап-ачык итеп Көрнилигә күренде. Фәрештә аның янына килеп: – Көрнили! – дип эндәште.

Рәсүлләр 9:4

Ул җиргә егылды һәм: – Шаул, Шаул! Нигә син Мине эзәрлеклисең? – дигән тавыш ишетте.

Канун 33:16

җир үстергән нигъмәтләрнең иң яхшысы белән фатихаласын; янып торган куакта пәйда булган Зат аны Үзенең рәхим-шәфкате белән фатихаласын. Болар барысы туганнары арасында баш булган Йосыфка яусын.

I Патшалар 3:10

Раббы тагын аның янына килде. Тагын әүвәлгечә: – Шемуил, Шемуил! – дип дәште. – Сүзеңне әйт, Раббы, колың ишетә Сине, – диде Аңа Шемуил.

I Патшалар 3:4

Шул чакны Шемуилгә Раббы дәште. – Мин монда! – дип җавап кайтарды Шемуил

I Патшалар 3:6

Ләкин Шемуилгә Раббы кабат дәште. Шемуил, урыныннан торып: – Мин монда! Син миңа дәшкән идеңме? – дип, кабат Эли янына килде. Ләкин тегесе аңа: – Мин сине чакырмадым, углым, бар, урыныңа ят, – диде.

I Патшалар 3:8

Шемуилгә Раббы өченче кат дәште. Үсмер, торып, Эли янына тагын килде: – Мин монда! Син миңа дәшкән кебек идең, – диде. Шунда Эли аңлап алды: димәк, үсмер егеткә Раббы Үзе дәшә!