1 Шуннан Муса һәм Исраил халкы Раббыга менә бу җырны җырладылар: «Раббыга җыр җырлыйм мин – Ул биеккә күтәрелде. Диңгезгә атып бәрде Ул атны җайдагы белән бергә.
Исраил угыллары алдында диңгезне икегә аердың – алар диңгез уртасыннан коры җир буйлап чыктылар. Аларны куып килүчеләрне Син, шаулап аккан суларга таш аткандай, диңгез төбенә ыргыттың.
Җырларда макталган Аның изге гамәлләренә мәдхияләр яудырырга син онытма.
Раббы аларны күп тапкырлар коткарды, ләкин алар һаман башбаштаклык күрсәттеләр, гөнаһ эшләр кылып һаман түбән тәгәрәделәр.
Ул аларны авыр хезмәт белән алҗыткан, һәм, егылып ятканда, аларга ярдәм кулы сузучы булмаган.
Аллаһы мөкатдәс ханәсеннән сүзен ирештереп вәгъдә итте: «Шәкем җирләрен сөенә-сөенә бүләчәкмен, Суккөт үзәнен үлчәп халкыма бирәчәкмен.
Диңгез суларын Ул бер урынга туплады, дәрьяларны тирән упкыннарга урнаштырды.
Узып киткән ерак еллар, борынгы заманнар турында уйланам.
Төнге җырларымны искә төшерәм, үз-үзем белән сөйләшәм, күңелемдәге сорауларга җавап эзлим:
Шунда Раббы Мусага: – Кулыңны диңгез өстенә суз! – диде. – Мисырлылар, аларның арбалары һәм җайдаклары өстенә киредән су ургылсын!
Муса диңгез өстенә кулын сузды, һәм, таң атып килгәндә, диңгез әүвәлге хәленә кайтты. Мисырлылар судан качып йөгерергә тотындылар, әмма Раббы, селкеп төшергән сыман, аларны дулкын эченә ыргытты.
Мәрьям аларга җырлады: «Раббыга җыр җырлагыз, чөнки Ул биеккә күтәрелде. Диңгезгә атып бәрде Ул атны җайдагы белән бергә».
Хәзер мин Раббының барлык илаһлардан өстен булуын беләм, чөнки шушы эшләрне Ул мисырлылар Исраил халкы белән дорфа кыланганга эшләде!
Яман кешенең гөнаһында үзенә дигән тозак бар, ә тәкъва кеше куанып һәм җырлап яшәр.
Әй сез, диңгезчеләр һәм диңгездәге бар нәрсә, әй сез, яр буендагы җирләр һәм анда яшәгән һәркем, Раббыга яңа җыр җырлагыз, җирнең һәр читеннән Аңа мактау яудырыгыз!
атларны вә җайдакларын җиңәм, арбаларны вә йөкчеләрен тар-мар китерәм,
Мин дә Багал сыннарының исемнәрен аңардан әйттермәм, аларның исемнәрен ул һичкайчан телгә алмас бүтән.
Раббыда мин сөенеч табармын, Аллаһы минем Коткаручым булганга тантана итәрмен!
Шулчак исраилиләр менә мондый җыр башлады: «Әй кое, су белән тулы бул! Без сине җырларда җырларбыз.
Өстен көчләр һәм хакимлекләрне бирелергә мәҗбүр итте һәм Мәсих аркасында җиңүне тантана итеп, аларны бар халык алдында фаш итте.
Алар Аллаһы колы Мусаның җырын һәм Бәрәннең җырын җырлыйлар иде: «Чиксез кодрәт Иясе Раббы Аллаһы! Синең эшләрең бөек һәм искиткеч. Халыкларның Патшасы, Синең юлларың гадел һәм хакыйкый.