8 Шушы хәлгә җир ничек тетрәнмәсен дә, җирдә яшәгән һәркем хәсрәткә батмасын?! Бөтен җир йөзе Мисыр елгасыдай кубарылып менәр, бер күтәрелеп, бер түбән иңәр!»
Күкнең бер очыннан калкып чыга, икенче очына барып җитеп байый – бер генә нәрсә дә аның җылысын тоймый калмый.
Әнә шулай Раббының Үз халкына ярсуы кабынды, һәм Ул, кулын күтәреп, аңа китереп сукты. Таулар селкенде, урамнарда мәетләр тизәк кебек аунап ятты. Ләкин алай да Раббының ярсуы басылмады, кулын күтәреп, Ул әле һаман яный.
Кайчангача җир кайгырып, кырларда үлән кибеп ятар? Шул җирдә яшәүче кешеләрнең явызлыгы аркасында хайваннар вә кошлар һәлак була, чөнки бу адәмнәр: «Безнең юлларны Ул күрми», – диләр.
Кем ул анда Нил елгасы кебек ташый, сулары ташкын кебек ярсый, дулкынлана?
Мисыр ул – Нил елгасыдай ташый, сулары ташкын кебек ярсый, дулкынлана: „Күтәрелеп, җирне каплармын, шәһәрләрне вә аларның халкын һәлак итәрмен!“ – ди ул.
Җир тетри, калтырана, чөнки Раббының Бабилгә каршы ниятләгәне гамәлгә ашты – кеше яшәми торган чүлгә әйләнде ул.
Алтмыш ике тапкыр җидешәр ел үтүгә, май сөртелгән затның гомере киселер һәм аның бернәрсәсе дә калмас. Шуннан соң илгә ябырылган бер хакимнең халкы шәһәрне һәм Изге йортны җимерер. Моның азагы су ташу кебек башланачак; алдан билгеләп куелган шушы вәйранлык сугыш беткәнче дәвам итәчәк.
Самареядә яшәүчеләр Бәйт-Авендагы бозау сыны өчен калтырап, куркып торырлар, халык та, каһиннәре дә яраткан бозаулары өчен күз яшьләре түгәчәк, чөнки сынның даны сүнәчәк.
Шуңа күрә җир күз яше коя, биредә яшәүчеләр җәфа чигә, кыргый җәнлекләр, күктәге кошлар, хәтта диңгездәге балыклар да һәлак була.
Бәйрәмнәрегезне – олы хәсрәткә, җырларыгызны аһ-зарга әверелдерермен, тупас тукымага төренергә, һәммәгезне чәчен кырырга мәҗбүр итәрмен. Бердәнбер углын югалткан ата-ана сыман күз яшьләре түгәрсез; һәм бу көн ахыргача кайгы көне булыр».
Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы, җиргә орынса – җир эри, җирдә яшәүче һәркемне кайгы били, бөтен җир йөзе Мисыр елгасыдай әле кубарылып менә, әле түбән иңә.
Су бастырып, Ниневәне Ул тәмам җимерәчәк, дошманнарын Аның караңгылык йотачак.
Шулвакыт Адәм Углының билгесе күренер, Аның күк болытлары өстендә кодрәт вә дан белән килүен күреп, җирнең бөтен халыклары кычкырып, бик нык кайгырырлар.