3 Ул көнне сарай җырларын үксеп егълаган тавышлар алыштырыр, һәр җирдә, өем-өем булып, мәет ятар, һәм тирән тынлык хөкем сөрер! – диде Хуҗа-Раббы».
И Аллам, Синең ихтыярыңны үтәргә телим, Синең Канун – йөрәгем түрендә».
Шул чагында Раббы фәрештәсе, килеп, Ашшур гаскәре туктаган урында йөз сиксән биш мең кешене һәлак итте. Иртәгесен уянсалар – бөтен әйләнә-тирә мәет белән тулган.
Шуңа күрә Яһүдә патшасы Йошия углы Яһоякыйм турында Раббы болай ди: «Ул үлгәч: „И минем ир туганым, и минем кыз туганым кебек якын күргән кешем!“ – дип күз яшьләре түкмәсләр, „И хуҗабыз! И галиҗәнаб!“ – дип еламаслар;
Башларына көл сипкән, кайгы киемнәренә төренгән Сион өлкәннәре, дәшми-тынмый җирдә утыралар. Иерусалим кызлары башларын җиргә игән.
Әй игенчеләр, сызланыгыз! Әй бакчачылар, күз яшьләре түгегез! Кырдагы игеннәр – арпа вә бодай харап булды,
Әй руханилар, кайгы киемнәре киеп яшь түгегез! Әй мәзбәх хезмәтчеләре, үкереп елагыз! Әй Алламның хезмәтчеләре, Аллаһы йортына килегез, тупас тукымага төренеп, шунда төн уздырыгыз, чөнки Аллаһы йортында икмәк вә шәраб бүләге китерү тукталды!
Әй сәрхушләр, йокыгыздан айныгыз һәм күз яшьләре түгегез. Әй шәраб сөючеләр, йөзем суын сагынып, үкереп елагыз, чөнки ул сезнең авыздан тартып алынды.
Шуннан Муса Һарунга әйтте: «Миңа якынлашкан кешеләргә изгелегемне күрсәтермен, бөтен халык алдында Миңа дан өстәлер», – дигән иде Раббы. Һарун эндәшмәде.
Мисырдагы сыман, Мин сезгә үләт зәхмәте җибәрдем; егетләрегезне кылычтан уздырдым, атларыгызны дошманга ганимәт малы иттем, хәрби станнарыгызда мәетләрегезнең сасы исен иснәттем. Тик шунда да сез Миңа килеп сыенмадыгыз! – ди Раббы. –
Шулай итеп, Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла, Хуҗа-Хакимебез, болай ди: «Барлык мәйданнарда – егълашу, барлык урамнарда аһ-зар ишетелеп торыр; игенчене – матәм тотарга, матәм җыры осталарын ахылдап егъларга чакырырлар.
Ерак торсын Миннән сез җырлаган көйләр, лирагызның тавышын Мин тыңламам!
Сез фил сөяге белән бизәлгән ятакларда ятасыз, түшәкләрегездә назланасыз, көтүдәге иң яхшы бәрән ите, утлаудагы иң симез бозау ите белән тукланасыз.
Үзегезне Давыт сыман оста уйнаучы күреп, лира чиртеп, төрле көй чыгарып утырасыз.
Хуҗа-Раббы Үз затыннан ант итә, Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Ягъкуб токымының тәкәбберлеген күреп җирәнәм, кальгаларына нәфрәтләнеп карыйм; аларның шәһәрен Мин бар мал-мөлкәте белән бергә дошманнары кулына тапшырачакмын!»
Бәйрәмнәрегезне – олы хәсрәткә, җырларыгызны аһ-зарга әверелдерермен, тупас тукымага төренергә, һәммәгезне чәчен кырырга мәҗбүр итәрмен. Бердәнбер углын югалткан ата-ана сыман күз яшьләре түгәрсез; һәм бу көн ахыргача кайгы көне булыр».
Томырылып, атлы гаскәр килә, кылычлар ялтырый, сөңгеләр ялык-йолык итә. Күпме кеше үтерелгән! Мәетләр өелеп ята, бихисаптыр алар – мәетләргә абынып йөриләр.
Хуҗа-Раббы алдында һәммәгез тынып калсын, чөнки Раббы көне якынлашты! Раббы корбан табынын инде хәстәрләде, һәм Аның кунаклары пакьләнү йоласын узды.