Амос 7:2 - Изге Язма

² әлеге чирү җирдәге үләнне ашап бетергәч, мин әйттем: – Йа Хуҗа-Раббы! Ялынып сорыйм Синнән: гафу кыл! Ягъкуб нәселе ничек исән калсын? Ул бит кечкенә халык! – дидем.

Амос 7:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Зәбур 12:1

Җырчылар җитәкчесенә. Давытның мәдхиясе.

Чыгыш 10:15

Бар җирне саранча басып алганлыктан, җир өсте кап-кара булды. Саранча басу-кырларда боз сугудан исән калган барлык үсемлекләрне һәм агачлардагы барлык җимешләрне ашап бетерде. Бөтен Мисыр илендә агачларда һәм үсемлекләрдә яфрак әсәре калмады.

Чыгыш 34:9

һәм: – Әй Хуҗа-Хакимем! Әгәр мин Синең күз алдыңда илтифат казанганмын икән, зинһар өчен, безнең белән бар, Хуҗа-Хакимем! Бу халыкның үҗәт булуына карамастан, безнең хилаф эшләребезне һәм гөнаһларыбызны кичер! Безне Үзеңнең биләмәң итеп ал, – диде.

Ишагыйя 37:4

Хуҗа буларак Ашшур патшасы үзенең баш киңәшчесен тере Зат булган Аллаһыны хурларга җибәргән. Бәлки, Раббы Аллаң, аны ишетеп, шул сүзләре өчен җәзасын бирер, әгәр син әлегәчә исән калганнар өчен догада торсаң», – диделәр.

Ишагыйя 51:19

Бер-бер артлы ике бәла килде синең башыңа – кем кызганыр икән сине? Бөлгенлек вә һәлакәт, ачлык вә кылыч килде – кем юатыр икән сине?

Иремия 14:7

Җинаятьләребез безгә каршы сөйләсә дә, Үз исемең хакына безгә ярдәм ит, Раббы! Хактыр: без Синнән күп мәртәбәләр йөз чөердек, Сиңа каршы гөнаһ кылдык.

Иремия 42:2

– Гозеребезне тыңла, зинһар! Исән калган шушы халык өчен үзеңнең Раббы Аллаңа дога кыл! Үзең күреп торасың: әүвәлге күп санлы халыктан бик азыбыз исән калды, – диделәр. –

Яхәзкыл 11:13

Мин пәйгамбәрлек иткән чакта, Бенаяһ углы Пелатия үлде. Мин, җиргә йөзтүбән капланып, бөтен тавышыма: – Йа Хуҗа-Раббым! Исраилнең исән калган халкын бөтенләй юк итәрсең микәнни?! – дип кычкырдым.

Яхәзкыл 9:8

Шәһәр халкы кырылып барганда, мин, берьялгызым калып, йөзем белән җиргә капландым һәм: – Йа Хуҗа-Раббы! Иерусалимгә ачуыңны яудырып, Исраилдә исән калганнарның һәммәсен дә һәлак итәрсең микәнни?! – дидем.

Даниил 9:19

И Хуҗа-Хакимем, колак салчы! И Хуҗа-Хакимем, кичер безне! И Хуҗа-Хакимем, күз салып сораганыбызны бир безгә! Үзең хакына, и Аллам, соңгарма! Чөнки шәһәр дә, халкың да Синең исемеңне йөртә.

Йоил 2:17

Раббы хезмәтчеләре, руханилар, Аллаһы йорты белән мәзбәх арасында күз яшьләре түгеп: „Йа Раббы, кызган Үз халкыңны, – дисеннәр, – газизләреңне мыскыл иттермә, чит халыклар көлкесенә калдырма; башкалар: ‘Кайда соң аларның Алласы?!’ – дип әйтерлек булмасын“».

Амос 4:9

Иген кырларыгызга Мин көйдергеч җилләр һәм тутык авыруы җибәреп зыян салдым; бакчаларыгызны, йөзем куакларыгызны корыттым; инҗир вә зәйтүн агачларыгызны саранчадан ашаттым. Тик шунда да сез Миңа килеп сыенмадыгыз! – ди Раббы. –

Амос 7:5

Мин әйттем: – Йа Хуҗа-Раббы! Ялынып сорыйм Синнән: тукта, зинһар! Ягъкуб нәселе ничек исән калсын? Ул бит кечкенә халык! – дидем.

Ачылыш 9:4

һәм җирдәге үләнгә, төрле яшеллеккә, агачларга зыян китермәскә, фәкать маңгайлары Аллаһы мөһере белән мөһерләнмәгән кешеләргә генә зарар китерергә боерылды.