16 Инде хәзер Раббы сүзен тыңла. Син: «Исраилгә каршы пәйгамбәрлек итмә, Исхак нәселенә каршы сөйләмә!» – дисең.
Яробам, корбан китерергә җыенып, мәзбәх янында басып торганда, Раббы сүзенә буйсынып, Бәйт-Элгә Яһүдәдән Аллаһы кешесе килде.
Әмма Михая сүзен дәвам итте: – Шулай итеп, Раббы әйткәннәрне тыңлап бетер. Мин Үз тәхетендә утыручы Раббыны күрдем, Аның уң һәм сул ягында бөтен күк гаскәре басып тора иде.
Ул Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылды, Исраил халкын гөнаһ юлына этәргән Небат углы Яробам кылган гөнаһлардан һич аерыла алмады.
Гаиптән хәбәр бирүчеләргә алар: «Инде Аллаһыдан иңгән күренешләрне сөйләүдән туктагыз», пәйгамбәрләргә: «Безгә дөреслекне сөйләүче вәхиләр кирәкми, җаныбызга рәхәт сүзләр генә әйтегез, ялган вәхиләр генә җиткерегез, – диләр. –
– И адәм углы! Исраилнең пәйгамбәрлек итүче пәйгамбәрләренә, үз фаразларына нигезләнеп сөйләүче пәйгамбәрләргә, Раббы сүзен тыңлагыз, диген,
Шуңа күрә Раббы сүзен тыңла, фахишә!
– И адәм углы! Көньякка таба карашыңны юнәлтеп, көньяк тарафка сүзеңне әйт, шул яктагы урманга пәйгамбәрлек ит.
– И адәм углы! Йөзеңне Иерусалим ягына бор һәм изге урыннарга карап сүзеңне әйт, Исраил җиренә пәйгамбәрлек ит,
Сез исә нәзирләргә шәраб эчердегез, ә пәйгамбәрләргә пәйгамбәрлек кылмаска боердыгыз.
Ә Бәйт-Элдә моннан ары пәйгамбәрлек итмә! Чөнки Бәйт-Эл – патшаның изге урыны, мәмләкәтебезнең төп йорты.
Пәйгамбәрләргә алар: «Вәгазь укымагыз, бу турыда сөйләмәгез, безгә хурлык кагылмаячак! – диләр. –
Нәсыйхәтем яңгыр кебек яусын, яшеллеккә иртәнге чык кебек, ләйсән яңгыр кебек төшсен сүзләрем, үләннәргә коеп яуган яңгыр кебек төшсен.
– Сабыр ит, узган төнне Раббының миңа нәрсәләр әйткәнен сөйләргә бир, – диде Шемуил. – Ярар, сөйлә, – дип ризалашты Шаул.