9 Берәр йортта унлап кеше исән калса, алары да үләр!
Һәмән аларга үзенең гаҗәеп күп байлыгы, угылларының күплеге хакында, патшаның аны ничек югары күтәрүе һәм түрәләр, хезмәтчеләр өстеннән башлык итеп куюы турында мактанып сөйләде.
шулчак чүлдән көчле җил-давыл, килеп, өйнең дүрт почмагына китереп бәрде. Йорт балаларың өстенә җимерелеп төште, һәм алар һәлак булдылар. Сиңа хәбәр җиткерердәй бары мин генә калдым.
Аның җиде углы һәм өч кызы бар иде.
Йортындагы мөлкәте юкка чыгар, Аллаһының ярсуы кузгалган көндә ташкын сулар кебек агып китәр.
Аталарының җинаятьләре өчен угылларын суярга урын әзерләгез! – Алар беркайчан да, аякка басып, җиргә хуҗа булмасыннар, җир йөзен калалары белән тутырмасыннар».
«Тәрәзәләребездән үлем керде, зиннәтле сарайларыбызга аяк басты, урамда уйнаган балаларны, мәйданнарда җыелып торган егетләрне алып китте».
Хуҗа-Раббы болай ди: «Исраил шәһәреннән яуга мең кеше чыкса, йөзе генә сау калачак; йөз кеше чыкса, унысы гына исән калачак!»
Мәзбәхемнән читләштермәгән кешеләреңне Мин бары күзләреңне зарыктырыр һәм җаныңны җәфалар өчен генә саклап калырмын; ләкин синең гаилә әгъзаларының һәммәсе урта яшькә җитүгә үлә барыр.
