4 Сез фил сөяге белән бизәлгән ятакларда ятасыз, түшәкләрегездә назланасыз, көтүдәге иң яхшы бәрән ите, утлаудагы иң симез бозау ите белән тукланасыз.
Шуннан соң үзләре ашарга дип утырдылар. Шулчак Гилыгад тарафыннан бер кәрван якынлашып килгәне күренде. Дөяләренә агач сагызы, бәлзәм һәм ладан төяп, Мисырга баручы исмәгыйлиләр кәрваны иде бу.
Бакчада мәрмәр баганаларга көмеш алкалар ярдәмендә җете кызыл төстәге нәфис җитен тасмалар белән ак һәм зәңгәр киҗе-мамык пәрдәләр эленгән; алсу ташлар, мәрмәр, энҗе һәм кыйммәтле ташлар түшәлгән басмага алтын вә көмеш кәнәфиләр куелган иде.
Изге йортыңны ут төртеп яндырдылар, иштеләр, исемеңне йөрткән урынны нәҗесләделәр.
Ләкин сез күңел ача бирдегез, кәеф-сафа кордыгыз, үгез суйдыгыз, сарык чалдыгыз, ит ашадыгыз, шәраб эчтегез: «Ашап-эчеп калыйк, чөнки иртәгә үләбез!» – дидегез.
Эфраим сәрхушләре горурланган таҗга, Эфраимнең гүзәллеге вә даны булган, инде шиңә барган чәчәккә, уңдырышлы үзән уртасында калкып торган, халкы шәраб эчүгә сабышкан калага – кайгы!
Мәҗлес барган йортка кермә, – ди Раббы, – алар белән бергә утырып ашама һәм эчмә!
Сеңлең Сәдүмнең вә аның кызларының гөнаһы менә нәрсәдә иде: алар тәкәббер, ваемсыз-тук булдылар һәм кайгысыз яшәделәр, ә ярлыларга вә мохтаҗларга исә ярдәм итәргә теләмәделәр.
өстәл янына куелган матур кәнәфигә утырып, табынга Минем хуш исле сумала-майларымны куйдылар.
Раббы болай ди: «Көтүче, арыслан авызыннан малын коткарырга тырышып та, хайванның ике бәкәленнән яки колагыннан башка һични тартып алалмагандай, Самареядәге исраилиләр дә кәнәфи аягыннан яки ятакның бер почмагыннан башка һични эләктереп кача алмас».
Ул көнне сарай җырларын үксеп егълаган тавышлар алыштырыр, һәр җирдә, өем-өем булып, мәет ятар, һәм тирән тынлык хөкем сөрер! – диде Хуҗа-Раббы».
Бу шәһәрдә байлар җәбер-золым кыла, халкы ялганлаша, телләре дөрес сүз сөйли белми.
Кайчандыр бер бай яшәгән. Ул нәфис җитен һәм куе кызыл тукымадан тегелгән затлы киемнәр генә кигән һәм һәр көнне зур-зур мәҗлесләр үткәрә торган булган.
Җирдә сез байлыкта һәм ләззәттә яшәдегез. Сез үзегезне сугым көнендә симерттегез.