5 Рәхмәт бүләге итеп, әйдә, әче камырдан икмәк китерегез, ихтыяри бүләкләрегез хакында гел сөйләп йөрегез – сезгә шулай ошый бит, әй исраилиләр!» Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.
Яһүдә патшалары Уззия, Иотам, Әхәз, Хизәкыйя идарә иткән вакытларда, Амотс углы Ишагыйягә Яһүдә вә Иерусалим хакында Раббыдан иңгән күренешләр.
«Сезнең күп санлы корбаннарыгыз нигә кирәк Миңа?! – ди Раббы. – Яндырылган корбан тәкәләреннән, симертелгән терлек маеннан Мин гарык булдым; үгезләрнең, сарык вә кәҗә тәкәләренең канын теләмим Мин.
Шулай икән, ни өчен сез Минем исемгә багышланган йортка аяк басасыз, Минем алдыма килеп: ‘Без котылдык!’ – дип әйтәсез? Аннары шул ук җирәнгеч эшләрне дәвам итәр өченме?!
Сез урлашасыз, үтерәсез, уйнашлык кыласыз һәм ялган антлар итәсез, Багалга багышлап, корбаннар яндырасыз, үзегез белми торган илаһлар артыннан барасыз.
Әй Исраил, бүтән халыклар кебек сөенмә, шатланма, чөнки син, үз Раббыңнан ваз кичеп, зина кылдың. Һәрбер ындырда фәхешлек кылып, бүләк алырга яратасың син.
«Исраилне тәүге кат очратканда, чүлдә үскән йөзем куагы кебек иде ул; аталарыгызны беренче кат күргәндә, яңа өлгергән инҗир җимеше кебек иде алар. Ләкин Багал-Пигурга килеп, алар күңелләрен әшәке потка багладылар һәм, үзләренең яраткан потлары кебек, җирәнгеч-чирканычка әйләнделәр.
Күтәреп селкү бүләге өчен үзегез яшәгән һәр кала-саладан ике икмәк китерегез; алар бер эфа сыйфатлы бодай онының уннан ике өлешеннән ачыга пешерелсен. Бу – Раббыга беренче уңыш бүләге.
«Нәфрәт белән карыйм бәйрәмнәрегезгә, аларны Мин кире кагам; тантаналы җыелышларыгызны хуш күрмим.
Миңа багышлап, тулаем яндыру корбаннары һәм икмәк бүләге китерсәгез дә, Мин аларны кабул итмәм; татулык корбаны дип тәкъдим иткән симез хайваннарыгызны игътибарга алмам!
Миңа табынулары бушка: алар кеше уйлап чыгарган кагыйдәләргә өйрәтәләр».
Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Сез бөтнекне, укропны, ак әнисне гошер сәдакасы итеп бирәсез, ә Канундагы иң мөһим нәрсәне: гаделлек, шәфкатьлек һәм тугрылыкны читтә калдыргансыз. Менә боларны үтәргә һәм Канунның башка өлешләрен дә онытмаска кирәк иде.
Шуңа күрә, сәдака биргәндә, ул хакта кычкырып йөрмә. Кешеләр аларга мактау яудырсын дип, гыйбадәтханәләрдә һәм урамнарда икейөзлеләр шулай эшлиләр. Сезгә хак сүз әйтәм: алар тулысынча әҗерләрен алдылар.
Шулай итеп, Аллаһыны тануны мөһим дип исәпләмәгәнгә, Аллаһы аларны бозык уйлары иркенә тапшырды, һәм алар эшләнергә тиеш түгел гамәлләр кылалар.