Амос 4:13 - Изге Язма

¹³ Менә Ул – тауларны хасил иткән, җилләрне бар кылган Зат! Кешегә Ул Үзенең уй-ниятен белдерә, таң яктысын караңгыга әйләндерә, тау башларыннан гизеп йөри. Аның исеме – Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла!

Амос 4:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Амос 5:8

Җидегән йолдыз белән Орионны бар иткән, тоташ караңгылыкны – аяз таңга, якты көнне төнгә әверелдерүче, диңгез суларын чакыртып китереп, бөтен җир йөзенә койган Затның исеме – Раббы!

Михә 1:3

Күрегез: Раббы, Үзенең яшәгән урыныннан чыгып, тау башларына басып, түбән төшә.

Амос 9:6

Үз сараен Ул күкләрдә корды, гөмбәзен җирнең өстендә урнаштырды, диңгез суларын чакыртып китереп, бөтен җир йөзенә койды; Аның исеме – Раббы!

Ишагыйя 47:4

Безнең Коткаручыбыз – Исраилнең изге Алласы! Аның исеме – Күкләр Хуҗасы Раббы!

Даниил 2:28

Әмма күкләрдә нинди серне дә ача белүче Аллаһы бар. Соңгы көннәрдә буласы вакыйгаларга Ул Нәбухаднессар патшаның күзләрен ачмакчы. Түшәгеңдә яткан чакта, сиңа кергән төш вә күренешләр менә мондый иде.

Иремия 13:16

Раббы җир йөзенә караңгылык иңдергәнче, эңгер-меңгердә аякларыгыз тауларда абынганчы, Раббы Аллагызны данлагыз! Сез яктылык көтәрсез, ә Ул аны тоташ күләгәгә, дөм караңгыга әйләндерер.

Зәбур 65:6

диңгезне коры җиргә әверелдерде – елганы халык җәяүләп кичте; Аның алдында куаныштык без шунда!

Канун 33:29

Бәхетле син, Исраил! Сиңа – Раббы коткарган халыкка тиңнәр юктыр. Раббы – синең яклаучы калканың, җиңү китерүче кылычың! Дошманнарың, килеп, синнән шәфкать сорыйлар, син аларны таптап узасың».

Зәкәрия 12:1

Раббыдан иңгән вәхи. Күкләрне бар иткән, җирне яраткан, кешегә рух салган Раббы Исраил турында болай дип белдерә:

Амос 8:9

«Ул көнне, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – өйләдә кояшны батырырмын, көпә-көндез җир йөзен караңгыга чумдырырмын!

Иремия 51:19

Ләкин Ягъкуб нәселенең Өлеше, Аллаһы, андый түгел: Ул – һәммә нәрсәне бар кылган Зат, һәм Исраил халкы – Аның биләмәсе; Аның исеме – Күкләр Хуҗасы Раббы!

Иремия 10:16

Ләкин Ягъкуб нәселенең Өлеше, Аллаһы, андый түгел: Ул – һәммә нәрсәне бар кылган Зат, һәм Исраил халкы – Аның биләмәсе; Аның исеме – Күкләр Хуҗасы Раббы!

Ишагыйя 40:12

Суларны – учы белән, күкне карышлап кем үлчәгән?! Җир туфрагын кем үлчәү тәлинкәсенә сыйдырган?! Тауларны, калкулыкларны бизмәнгә кем салган?!

Канун 32:13

Ул аларны таулы илне яулап алырга китерде, кырлардагы уңышны ашатты, таштан – бал, кыя таштан зәйтүн мае агызып тукландырды,

Чыгыш 14:20

Мисыр гаскәре белән Исраил гаскәре арасында тора башлады. Болыт төн буена исраилиләргә яктылык бирде, ә мисырлылар ягында караңгылык хөкем сөрде. Шуңа күрә алар төн буе бер-берсенә якыная алмадылар.

Чыгыш 10:22

Мусаның күккә кул сузуы булды, бөтен Мисыр өстен тоташ караңгылык каплап алды.

Яхъя 3:8

Җил кайда теләсә, шунда исә, аның тавышын ишетәсең, ләкин кайдан килеп, кая китүен белмисең: Рухтан туган һәркем белән нәкъ менә шулай була, – дип әйтте.

Хабаккук 3:19

Хуҗа-Раббы – минем Көчемдер! Минем аякларымны Ул боланныкы кебек көчле итә, мине биеклекләргә алып менә. Җырчылар җитәкчесенә: кыллы уен коралларында башкарыла.

Амос 6:8

Хуҗа-Раббы Үз затыннан ант итә, Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: «Ягъкуб токымының тәкәбберлеген күреп җирәнәм, кальгаларына нәфрәтләнеп карыйм; аларның шәһәрен Мин бар мал-мөлкәте белән бергә дошманнары кулына тапшырачакмын!»

Амос 5:27

һәм Мин сезне Дәмәшкъ аръягына сөрәчәкмен!» – ди Раббы. Аның исеме – Күкләр Хуҗасы Алла.

Амос 3:13

«Тыңлагыз һәм Ягъкуб нәселенә каршы шаһитлык бирегез! – дип белдерә Хуҗа-Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла. –

Иремия 51:16

Ул аваз салуга, күкләр киңлегендә сулар шаулый башлый. Җирнең читләреннән болытлар алып килә Ул, яшенле яңгырларын яудыра, Үзенең саклагычларыннан җилләр истерә.

Иремия 10:13

Ул аваз салуга, күкләр киңлегендә сулар шаулый башлый; җирнең читләреннән болытлар алып килә Ул, яшенле яңгырларын яудыра, Үзенең саклагычларыннан җилләр истерә.

Ишагыйя 48:2

Шулай, сез үзегезне изге кала исеме белән атыйсыз, Исраил Алласына таянасыз, Аның исеме – Күкләр Хуҗасы Раббы!

Ишагыйя 5:30

Ул көнне алар, котырынган диңгез кебек үкереп, табышка ябырылачак; ил өстенә күз салган кеше фәкать караңгылык вә кайгы күрәчәк, һәм кара болытлар яктылыкны каплаячак.

Зәбур 139:2

И Раббым, явыз кешеләрдән арала мине, залимнәр кулыннан коткар!

Зәбур 135:7

Бөек яктырткычларны бар кылган Затка мактау-шөкерләр яудырыгыз, чөнки Аның мәрхәмәте мәңгелек.

Маттай 9:4

Гайсә, аларның ни уйлауларын белеп: – Ни өчен күңелегездә шундый начар уйлар? – дип сорады. –

Даниил 2:30

Мин башкалардан зирәгрәк булган өчен түгел, ә бәлки патша төшнең асылын һәм үз йөрәгендәге уйларын аңласын өчен ачылды бу сер миңа.

Йоил 2:2

Зольмәтле бер көн булыр ул, болытлы, караңгы көн булыр. Иртәнге нурлар тауларга яткан кебек, исәпсез-сансыз куәтле чирү ябырылып килә. Әлегәчә мондый яуның булганы юк иде һәм киләчәктә дә булмас!

Әюб 9:7

Ул әмер бирсә – Кояш калыкмый, мөһер сугып, йолдызларның яктысын каплый.

Ишагыйя 45:7

Мин яктылык барлыкка китерәм һәм караңгылык ясыйм, иминлек алып киләм һәм бәла-казалар җибәрәм. Боларның һәммәсен Мин – Раббы эшлим!

Иремия 46:18

Исеме Күкләр Хуҗасы Раббы булган Патша болай ди: «Мин Үзем шаһиттыр: башка таулар арасында калкып торган Тавор тавы һәм диңгез буендагы Кәрмил тавы кебек куәтле берәү киләчәк.

Һошея 12:6

Шулай булгач, Ягъкуб нәселе, үз Аллаңа кайт; игелек вә гаделлек синең юлдашың булсын, өметеңне һәрчак Аллаңа багла!