Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Амос 4:10 - Изге Язма

10 Мисырдагы сыман, Мин сезгә үләт зәхмәте җибәрдем; егетләрегезне кылычтан уздырдым, атларыгызны дошманга ганимәт малы иттем, хәрби станнарыгызда мәетләрегезнең сасы исен иснәттем. Тик шунда да сез Миңа килеп сыенмадыгыз! – ди Раббы. –

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Амос 4:10
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ул көннәрдә Раббы Исраил илен кечерәйтүгә юл куйды. Үрдүннең көнчыгышында Гәд, Рубин, Менашше ыруглары яшәгән җирләрне – Арнон ташкыны янындагы Арогырга кадәр булган Гилыгад һәм Башан төбәкләрен – Арам патшасы Хазаил яулап алган иде.


һәм бу хәлдән Исраил халкына Раббының ачуы кузгалып, Ул байтак гомерләргә Исраил язмышын Арам патшасы Хазаил вә Хазаил углы Бен-Һадад кулына тапшырды.


Илле атлы җайдак, ун сугыш арбасы һәм ун меңлек җәяүле гаскәрне санамаганда, Яһүәхәз гаскәреннән берни калмады, чөнки башкаларын, ашлык сукканда күтәрелгән тузан хәленә китереп, Арам патшасы кырып бетергән иде.


– Әфәндем ни сәбәптән елый? – дип сорады аңардан Хазаил. – Исраилиләргә нинди бәла-казалар китерәсеңне белеп елыйм, – дип җаваплады Элиша. – Син аларның ныгытмаларын яндырып бетерәчәксең, егетләрен кылычтан уздырып, күкрәк балаларын җиргә томырачаксың, көмәнле хатыннарын чабып ташлаячаксың.


Раббы фиргавенне тагын киреләндерде: халыкка ул китәргә рөхсәт итмәскә булды.


Аннары Муса белән Һарун, фиргавен янына барып, болай дип әйттеләр: – Раббы, гыйбриләр Алласы: «Син әле Миңа буйсынудан тагын күпме баш тартмакчы буласың? Миңа табыныр өчен, халкыма китәргә рөхсәт ит!


Мин фиргавенне янә үҗәтләндерермен, һәм ул аларны куа чыгар, ә Мин аны һәм аның гаскәрен җиңәрмен дә, Миңа дан килер. Шул чагында мисырлылар Минем Раббы булуымны танырлар. Исраил халкы шулай эшләде дә.


Ул әйтте: – Әгәр сез Миңа, үзегезнең Аллагызга буйсынсагыз, күземә ятышлы күренгән гамәлләр кылсагыз, Минем барлык боерыкларымны һәм кагыйдәләремне үтәсәгез, Мин мисырлыларны зарарлаган авыруларның берсен дә сезгә җибәрмәм. Мин – Раббы, сезнең савыктыручыгыз!


Тылсымчылар фиргавенгә: – Моны Аллаһы эшләде, – диделәр. Әмма фиргавен һаман киреләнде һәм аларны тыңламады. Һәммәсе Раббы әйткәнчә булды.


Ә Раббы исә фиргавендә янә дә кирелек тудырды, һәм фиргавен Муса белән Һарунны тыңлаудан баш тартты. Бөтенесе дә Раббы Мусага әйткәнчә булды.


Син Минем халкыма әле дә каршы торасың һәм китәргә рөхсәт итмисең.


Аларның мәетләре күмелмичә ятып калачак, алардан авыр ис таралачак, түгелгән каннарыннан таулар юпь-юеш булачак.


Ә сез, ут кабызучы, яна торган уклар белән коралланучы кешеләр, әйдә, йөри бирегез үзегез кабызган ут, үзегез яндырган ук яктысында! Кулым җибәргән өлешегез шундый булыр: сез газап эчендә ятачаксыз!»


көнчыгыштан арамиләрне, көнбатыштан пелештиләрне җибәрер, алар авыз тутырып Исраилне ашарлар. Әмма шуннан соң да Раббының ярсуы басылмас, кулын күтәреп, Ул һаман янап торыр.


Бу халык үзенә суккан Раббыга кайтмады, Күкләр Хуҗасы Раббыны эзләмәде.


Алар барысы да денсезләр, явызлык кылучылар, телләре ахмак сүзләр сөйли, шуңа күрә Хуҗа-Хаким халыкның яшь егетләрен хуп күрмәячәк, аның ятимнәрен вә толларын кызганмаячак. Әмма шуннан соң да Аның ярсуы басылмас, кулын күтәреп, Ул һаман янап торыр.


Шуңа күрә Күкләр Хуҗасы Раббы алар турында болай ди: «Мин аларны җәзага тартачакмын – егетләре кылычтан узачак, ә угыл вә кызлары ачтан үләчәк!


Аларга Мин, – диде Раббы, – дүрт төрле җәза: үтерер өчен кылыч, сөйрәп алып китәр өчен этләр, ашап бетерер һәм юк итәр өчен күк кошлары вә кыргый җанварлар җибәрермен.


«Алар авыр, газаплы үлем белән үләчәк, аларны кызганып елаучы да, күмүче дә булмаячак; җәсәдләре, тирес кебек, җир өстендә ятачак. Алар кылычтан вә ачлыктан һәлак булачак; мәетләре күк кошларына вә җирдәге җанварларга азык булачак».


Менә шуның өчен аларның балаларын ачлыкка дучар ит, кылыч ихтыярына тапшыр; хатыннары балаларын җуйсын, һәммәсе тол калсын; ирләре үләт зәхмәтеннән кырылсын, ир-егетләре сугышта кылычтан һәлак булсын!


Мәаб иле җимерелгән, шәһәрләре басып алынган, асыл егетләре кырылып беткән, – ди Патша, исеме Күкләр Хуҗасы Раббы булган Зат. –


Хактыр: ул көнне аның яшь егетләре мәйданнарда егылып калыр, бөтен сугышчылары һәлак булыр. Бу – Күкләр Хуҗасы Раббы сүзе.


Йа Раббы! Күзләрең тугрылыкка төбәлмәгәнмени Синең?! Син бу халыкны кыйнадың, ә алар аны сизмәде дә, Син аларны аздан гына юкка чыгармадың, ә алар сабак алмады, таштан да катырак булып үҗәтләнә барды, Сиңа кайтырга теләмәде.


Шуңа күрә эчемдә Раббыныкына тиң ярсу кайный, аны башкача тыеп тора алмыйм». Раббы болай ди: «Шул ачу-ярсуымны урамдагы балалар, җыелып торган яшь егетләр өстенә түк! Ир белән хатын да, соңгы көннәрен яшәүче карт та аңардан качып котылмас.


«Әйт, Иремия, Раббы болай дип белдерә, диген: „Кешеләрнең мәетләре кырда тирес кебек, уракчы артыннан тезелеп калган көлтәләр кебек ятып калыр – аларны җыеп алучы да булмас“».


Миннән баш тартканга күрә, Исраил халкы Мисырга кире әйләнеп кайтмасмы, Ашшур аларның патшасы булмасмы?!


Төньяктан килгән гаскәрне илегездән чыгып китәргә мәҗбүр итәрмен, сусыз чүлгә куып җибәрермен. Алдагы сафларны – көнчыгыш диңгезгә, арттагыларын көнбатыш диңгезгә олактырырмын – аларның мәетләреннән коточкыч сасы ис таралыр», – диячәк. – Бөек эшләр башкара Ул!


Мин сезнең белән менә ничек эш итәрмен: сезгә дәһшәт, төрле авырулар һәм бизгәк җибәрермен. Күзләрегез күрмәс булыр, һәм шул авырулар гомерегезне алып китәр. Ашлык чәчәрсез, әмма тырышуыгыз бушка китәр – уңышны дошманнарыгыз ашар.


ә Килешүне бозганыгыз өчен, сездән үч алырмын – башыгызга кылыч булып төшәрмен; шәһәрләрегезгә кереп качсагыз да, өстегезгә үләт җибәрермен, һәм сез дошманнарыгыз кулына бирелерсез.


«Барча калаларыгызны теш арасына кыстырырдай ризыксыз калдырсам да, барча сала-авылларыгызны икмәк кытлыгына дучар итсәм дә, сез Миңа килеп сыенмадыгыз! – ди Раббы. –


Ул көнне сарай җырларын үксеп егълаган тавышлар алыштырыр, һәр җирдә, өем-өем булып, мәет ятар, һәм тирән тынлык хөкем сөрер! – диде Хуҗа-Раббы».


Көнчыгыштан кызу җилләр истереп, күгәрек җибәреп, боз яудырып, Мин сезнең игенегезне юкка чыгара идем, тик шулай да сез Миңа мөрәҗәгать итми идегез, – дип белдерә Раббы. –


Билисе җирегездән сезне тәмам юк иткәнче, Раббы сезгә коточкыч авырулар җибәреп торыр.


Раббы сезне хәлдән тайдыра торган чир, бизгәк, шеш авыруы, көйдергеч эсселек, корылык һәм киптергеч җил, күгәрек белән зарарлар – сез үлгәнче артыгыздан ияреп йөрер алар.


Сез Мисырда күргән һәм сезнең котыгызны алган бөтен авыруларны Ул сезгә җибәрер, һәм шул авырулар сезгә ябырылыр.


Раббы сезне һәртөрле авырулардан саклар. Мисырда кичергән коточкыч авыруларны сезгә түгел, ә башкаларга – сезне күрәлмаучыларга җибәрер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ