3 Аның хөкемдарын да, түрә-идарәчеләрен дә юк итәрмен», – ди Раббы.
Аксөякләрне хурлык белән каплар, куәтлеләрне коралсыз калдырыр.
Фөрьядыма колак сал, чөнки мин чарасыз калдым; эзәрлекләүчеләрдән коткар мине, чөнки алар миннән көчлерәк.
Әй патшалар, акылыгызга килегез! Әй дөньяның илбашлары, гыйбрәтләр алыгыз!
Түрәләрне Ул юкка чыгара, җир хөкемдарларын буш нәрсәгә әйләндерә.
«Мәабның мөгезе киселде, кулы сынды», – дип белдерә Раббы.
Кылган гамәлләреңә, хәзинәләреңә ышанып торганлыктан, син дә әсирлеккә төшәрсең, Мәаб; илаһың Кемош та үзенең руханилары вә түрәләр белән сөрген китәр.
Җинаятьләрегезнең күплеген, гөнаһларыгызның авырлыгын беләмен: сез тәкъваларны җәберлисез, ришвәт аласыз, мәхкәмәдә фәкыйрь-юксылларны читкә тибәрәсез.
Әй сез, гаделлекне әче әремгә әйләндерүчеләр, хаклыкны җиргә салып таптаучылар – кайгы сезгә!
Атлар кыяташ өстендә чабышырмы, үгез җигеп, кыяташны сөрерләрме?! Хәлбуки сез гадел хөкемне – зәһәр агуга, хаклык җимешен әче әремгә әйләндерәсез.
„Мин аны күрәм, әмма бу әле хәзер генә түгел; аңа карыйм, әмма бу әле якын түгел. Ягъкуб токымыннан – йолдыз, Исраил халкыннан хөкемдарлык таягы калкып чыгачак – Ул Мәаб җирен кырып салачак һәм Шет угылларын тар-мар итәчәк;