12 Сез исә нәзирләргә шәраб эчердегез, ә пәйгамбәрләргә пәйгамбәрлек кылмаска боердыгыз.
Гаиптән хәбәр бирүчеләргә алар: «Инде Аллаһыдан иңгән күренешләрне сөйләүдән туктагыз», пәйгамбәрләргә: «Безгә дөреслекне сөйләүче вәхиләр кирәкми, җаныбызга рәхәт сүзләр генә әйтегез, ялган вәхиләр генә җиткерегез, – диләр. –
Раббы миңа болай дип әйтте: – Әй Иремия, Анатот халкы, сине үтерергә ниятләп, сиңа: «Раббы исеменнән пәйгамбәрлек кылма, юкса безнең кулдан һәлак булырсың!» – ди.
Рехабиләр алдына шәраб салынган савытлар вә касәләр куеп, аларга: – Шәрабтан авыз итегез, – дидем.
Ә Бәйт-Элдә моннан ары пәйгамбәрлек итмә! Чөнки Бәйт-Эл – патшаның изге урыны, мәмләкәтебезнең төп йорты.
Инде хәзер Раббы сүзен тыңла. Син: «Исраилгә каршы пәйгамбәрлек итмә, Исхак нәселенә каршы сөйләмә!» – дисең.
Пәйгамбәрләргә алар: «Вәгазь укымагыз, бу турыда сөйләмәгез, безгә хурлык кагылмаячак! – диләр. –
– Исраилиләр белән сөйләшеп, шуны җиткер: «Әгәр бер ир яки хатын нәзир булу өчен, ягъни үзен Раббыга багышлау өчен нәзер кылса,
бу кеше шәраб һәм каты эчемлек эчүдән тыелырга тиеш; шәраб серкәсен дә, эчемлек серкәсен дә авызына алмасын; бернинди йөзем суын да эчмәсен, яңа өлгергән һәм киптерелгән йөзем җимешен дә ашамасын.