5 Дәмәшкънең капка бикләрен ватармын, Авен үзәнендә яшәүчеләрне һәм Бәйт-Эдендагы хөкемдарлык таягының иясен юк итәрмен; арамиләр Кыйрга сөрелер», – ди Раббы.
Яробам патшалык иткән чордагы башка вакыйгалар, ул башкарган бөтен эшләр һәм күрсәткән батырлыклар, Яһүдәнеке саналган Дәмәшкъ белән Хаматны сугышларда кабат Исраил кул астына кайтаруы хакында Исраил патшаларының елъязмасында бәян ителгән.
Ашшур патшасы аның гозерен екмады: Дәмәшкъкә һөҗүм итеп, аны яулап алды, анда яшәүче халыкны Кыйрга сөрде, ә Рәсиннең җанын кыйды.
Арбаларга утырган, атларга атланган, садаклар аскан эламлылар килә, кыйрлылар инде калканнарын күтәргән!
Коткаручыгыз Раббы, Исраилнең изге Алласы, болай ди: «Сезнең хакка Мин Бабилгә гаскәр җибәрәм, килданиләрнең барчасын качакларга әйләндерәм, аларның кораблары аһ-зарга күмелер.
чөнки бала «әткәй», «әнкәй» дип әйтергә өйрәнгәнче, Ашшур патшасы Дәмәшкънең байлыгын вә Самареядә таланган малны үзе белән алып китәчәк.
Кылыч Бабил сихерчеләренә төшсен! – Аларның акылын алсын! Гаярь сугышчыларына төшсен! – Аларны калтырарга мәҗбүр итсен!
Бабил гаскәриләре, сугышудан туктап, кальгаларында утыра – көчләре бетте, куркак хатыннар кебек булды алар; Бабил биналары – ут-ялкын эчендә, капка бикләре – җимерек.
Шәһәр капкалары җиргә батып керде, Раббы аларның бикләрен ватып-җимереп ташлады. Сион патшасы, аның түрәләре, сөрелеп, чит халыклар арасында яшәп калды. Раббы кануны инде өйрәтелми, Сион пәйгамбәрләренә дә Раббыдан күренешләр ирешмәс булды.
Синең белән Харан, Каннә, Эден, Шеба сәүдәгәрләре, Ашшур вә Килмад сату-алу итте.
Он белән Пи-Бәсетнең яшь егетләре кылычтан һәлак булыр, шәһәр халкы әсир төшәр.
Исраилнең гөнаһы – Бәйт-Авенның калку җирләре юк ителер; корбан китерү урыннарында күгән агачы белән чәнечкеле үлән генә үсәр. Шул чагында халык, тауларга карап: «Безне каплап китегез!», калкулыкларга: «Безнең өскә авыгыз!» – дип әйтер.
Бәйт-Элгә йөрмәгез, Гилгәлгә дә юл тотмагыз, Беер-Шебага сәфәр кылмагыз, чөнки Гилгәл бөтенләе белән сөрген китәчәк, Бәйт-Элдән исә һичнәрсә калмаячак».
«Әй Исраил халкы! Минем өчен хәбәшиләрдән сезнең ни аермагыз бар?! Исраилиләрне Мисыр җиреннән алып чыккан кебек, пелештиләрне – Кәфтурдан, арамиләрне Кыйрдан Мин алып чыкмадыммы?!» – ди Раббы.
Күрче: синең гаскәриләр хатын-кыздай куркак! – Илең капкалары дошман алдында төбенә кадәр ачык, аларның бикләре янып беткән.