Амос 1:2 - Изге Язма

² Амос болай дип сөйләде: «Раббы Сионнан торып күкрәр, гөрелтесен Иерусалимнән яңгыратыр – шиңәр шулчак көтүлек җирләре, корып кибәр Кәрмил тау башлары».

Амос 1:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Зәбур 29:4

И Раббым, Син җанымны үлеләр дөньясыннан коткардың, кабер якасыннан тартып алып исән калдырдың.

Зәбур 46:6

Сөенечле авазлар, быргы тавышлары астында Раббы Алла биеккә ашты.

Гыйбрәтле сүзләр 20:2

Патшаның дәһшәте арыслан үкерүенә тиң; аны ярсытучы үзен хәвефле хәлгә куя.

Ишагыйя 33:9

Җир кайгыра, кибә; Ливан оятка калган, сулган, Шарон үзәне чүлгә охшап калган, Башан белән Кәрмилнең яфраклары коелган.

Ишагыйя 35:2

мул булып чәчәк атсын ул, куанычыннан тантана итсен. Аңа Ливан даны, Кәрмил вә Шаронның мәһабәтлеге биреләчәк. Барысы да Раббының шөһрәтен, Аллабызның мәһабәтлелеген күрәчәк.

Ишагыйя 42:13

Раббы әзмәвер баһадирдай чыгачак, сугышчы сыман Үзенең ярсуын уятачак, гайрәтле оран салып, дошманнарына көч-куәтен күрсәтәчәк.

Иремия 12:4

Кайчангача җир кайгырып, кырларда үлән кибеп ятар? Шул җирдә яшәүче кешеләрнең явызлыгы аркасында хайваннар вә кошлар һәлак була, чөнки бу адәмнәр: «Безнең юлларны Ул күрми», – диләр.

Иремия 14:2

«Яһүдә хәсрәт чигә, шәһәрләре хәлсезләнә, кайгыга баткан кешеләр җирдә утыра, Иерусалимдә үкереп елаган тавыш ишетелә.

Иремия 25:30

Шулай итеп, аларга менә шушы сүзләрне игълан ит, диде миңа Раббы: «Раббы югарыдан күкрәр, изге урыныннан сөрәнләп тавыш бирер; Үзенең җиренә кот очарлык итеп җикерер; йөзем таптаучылар сыман кычкырыр; җирдә яшәүче бөтен кешеләргә дәһшәтле тавышын ишеттерер.

Иремия 28:8

миннән һәм синнән элегрәк килгән пәйгамбәрләр борын заманнардан бирле байтак илләрне вә бөек патшалыкларны сугышлар, афәтләр һәм үләт зәхмәтләре турында алдан кисәтә торан булганнар.

Иремия 50:19

Ә Исраил көтүен Мин үз җиренә кайтарырмын, һәм ул Кәрмилдә вә Башанда утлап йөрер, Эфраим тауларында вә Гилыгадта тамагын туйдырыр“».

Һошея 11:10

Алар арысландай үкерүче Раббы эзеннән барырлар; Раббы үкергәч, угыллары көнбатыштан Аның янына ашкынып кайтыр,

Һошея 13:8

балаларын җуйган ана аю кебек өстегезгә ташланырмын, күкрәгегезне ертырмын, сезне ана арыслан кебек ашармын, ерткыч җанвар кебек ботарлап ташлармын.

Йоил 1:19

Йа Раббым, Сиңа ялварамын, чөнки сахрадагы көтүлекләр көеп бетте, барлык агачлар куырылды.

Йоил 2:11

Шушы гаскәрен Раббы Үзе әйдәп барыр, кычкырып әмерен бирер. Аның фәрманына буйсынган гаскәр исәпсез-сансыз вә бик гайрәтледер. Раббы көне бөек вә дәһшәтле! Бу көнне кем исән кала алыр?!

Йоил 3:16

Раббы, Сионнан торып, Үз сүзен белдерер, Иерусалимнән Үз тавышын җиткерер – күк тә, җир дә калтырап торыр. Әмма Раббы Үз халкын сыендырыр, исраилиләрне яклап калыр.

Амос 9:3

Кәрмил тау башына менеп качсалар, анда да эзләп табып эләктереп алырмын, диңгез төбенә төшеп, күз алдымнан гаип булсалар, анда да диңгез аждаһасына аларны чагарга боерырмын.

Нахум 1:4

Ул әмер бирә – һәм диңгезләр кибә, барлык елгалар корый, Башан белән Кәрмил тавы шиңә, Ливанның чәчәкләре сула.

I Патшалар 25:2

Биредә, Магон каласында, бай вә нык тормышлы бер кеше яши, һәм аның өч мең сарыгы, бер мең кәҗәсе бар иде. Кәлеб нәселенә караган әлеге Навал рәхимсез вә явыз бер бәндә булып, аның Абигәйль исемле, зирәк акыллы вә чибәр хатыны бар иде. Навал ул көннәрдә Кәрмил шәһәре янындагы үз утарында сарык йоны кырку белән мәшгуль иде.