8 Беркемнең дә икмәген бушлай ашамадык, берегезгә дә йөк булмас өчен, көне-төне тырышып эшләдек.
Үрдүн буена барып, һәркайсыбыз берәр бүрәнә әзерләсә, үзебезгә шунда яшәр урын төзер идек, – дип сүз каттылар. – Барыгыз, – дип җавап кайтарды аларга Элиша.
Туклану өчен, көн дә бер үгез, алты симез сарык вә кош-корт әзерләнә, ун көнгә бер тапкыр күп итеп төрледән-төрле шәраб кайтарыла иде. Әмма шуның белән бергә мин өлкә башлыгына тиешле икмәкне таләп итмәдем, чөнки халыкның хезмәте бик авыр иде.
Андый хатын үзенең хуҗалыгы һәм өе хакында кайгыртыр, бушка икмәк ашап ятмас.
Көндәлек икмәгебезне безгә бүген бир.
һәм һөнәрләре бер үк булганлыктан, яннарында калып, алар белән бергә эшләде. Аларның кәсебе чатыр кору иде.
Үзегез беләсез, ихтыяҗларымны һәм минем белән булганнарның хаҗәтләрен менә шушы кулларым канәгатьләндерде.
үз кулларыбыз белән авыр хезмәт башкарып көн күрәбез. Безгә ләгънәт укыйлар – без фатиха бирәбез; безне эзәрлеклиләр – без түзәбез.
Әллә ашау-эчүгә хакыбыз юкмы?
Хәлдән тайганчы һәм йончыганчы эшләдем, төннәремне еш кына йокысызлыкта үткәрдем, ачлык һәм сусаудан җәфа чиктем, еш кына ашарга җитәрлек ризыгым булмады, салкыннарда ялангач йөрдем.
Яныгызда вакытта да, мохтаҗлыкта булсам да, һичкемгә йөк булмадым. Мине бар кирәк-яраклар белән Македуниядән килгән имандашларым тәэмин итте. Һичнәрсәдә сезгә йөк булмаска тырыштым һәм киләчәктә дә тырышырмын.
Элек урлашкан, моннан соң урлашмасын, мохтаҗларга бирерлеге булсын өчен, үз куллары белән файдалы эш эшләсен.
Имандашлар, тырышып эшләвебезне һәм авыр хезмәтебезне хәтерлисез бит. Сезгә Аллаһының Яхшы хәбәрен сөйләгәндә, берегезгә дә йөк булмас өчен, көне-төне эшләдек.
Без кушканча, тыныч яшәргә, үз эшегез белән генә шөгыльләнергә һәм үз кулларыгыз белән эшләп табарга тырышыгыз.
Андый кешеләргә Хакимебез Гайсә Мәсихнең исеме белән әмер бирәбез һәм өндибез: ризыкларын, үзләре хезмәт куеп, тыныч кына эшләп тапсыннар.