Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




II Тессалуникәлеләргә хат 1:9 - Изге Язма

9 Җәзалары – мәңгелек һәлакәт, алар Хаким хозурыннан һәм Аның шөһрәтле кодрәтеннән аерып алынырлар.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




II Тессалуникәлеләргә хат 1:9
38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Җиләс көн иде, алар бакчада йөргән Раббы Алланың тавышын ишеттеләр. Аңа күренмәс өчен, адәм һәм аның хатыны бакча агачлары арасына кереп постылар.


Кабил, Раббысы хозурыннан аерылып, Гадән бакчасының көн чыгышы тарафындагы Нод төбәгенә барып җирләште.


Ә бит Аллаһыга болай диләр: „Бездән кит Син, Синең юлларыңны беләсебез килми!


Аллаһыга алар: „Кит яныбыздан! Кодрәт иясе безгә нәрсә эшли алсын соң?!“ – дип әйтә иде.


Артымнан эзәрлекләп, алар хәзер мине камыйлар, миннән күз алмыйча җиргә бәреп егар җай эзлиләр.


Кылган эшләрең өчен, мин Сиңа рәхмәтләр яудырырмын. Тугрыларың алдында өметемне Синең исемгә баглармын, чөнки Син – игелек чыганагыдыр.


Фетнәче вә гөнаһлылар исә һәлак булыр, Раббыдан йөз чөергәннәр юк ителер.


Раббының дәһшәтеннән, Аның шөһрәт вә мәһабәтлегеннән куркып, тау кыясы эченә кер, җир тузанына күмел!


Ул көнне Раббы җирне дер селкетер өчен күтәреләчәк, һәм кешеләр Раббы дәһшәтеннән, Аның шөһрәт вә мәһабәтлегеннән куркып, кыядагы ярыкларга, җирдәге чокырларга кереп посачак.


Сионда гөнаһкярләрнең котлары алынды, имансызлар куркуга калды: «Дәһшәтле көйдергеч ут янында кайсыбыз яши ала?! Мәңгелек ялкын каршында кайсыбыз яши ала безнең?!»


Янымнан киткәндә, алар Миңа каршы баш күтәргән кешеләрнең мәетләрен күрерләр. Әлеге мәетләрне кимерүче кортлар үлмәс, яндыручы ут та сүнмәс, һәм бар кеше бу күренешкә җирәнеп карар».


җирнең туфрагында яткан үлеләрнең байтагы йокысыннан уяныр: берәүләр – мәңгелек тормыш, икенчеләр – рисвай булу, мәңгелек хурлыкка калу өчен;


Адәм Углы Атасының балкып торган шөһрәте һәм Үз фәрештәләре белән килер дә һәркемгә гамәленчә бирер.


Шуннан соң патша хезмәтчеләренә: «Аяк-кулларын бәйләп, караңгылыкка чыгарып ташлагыз. Анда елау һәм теш шыкырдату булыр», – дигән.


Шулвакыт Адәм Углының билгесе күренер, Аның күк болытлары өстендә кодрәт вә дан белән килүен күреп, җирнең бөтен халыклары кычкырып, бик нык кайгырырлар.


Аннан соң Ул сул ягында торучыларга әйтер: «Китегез янымнан, ләгънәт төшкәннәр! Иблискә һәм фәрештәләренә билгеләп куелган мәңгелек утка барыгыз!


Алар – мәңгелек җәзага, ә тәкъвалар мәңгелек тормышка юнәләчәк.


Изге язмада язылганча, Адәм Углы китә. Әмма Адәм Углына хыянәт иткән кешегә – ни кайгы! Ул кеше бөтенләй дә тумаса, аның өчен яхшырак булыр иде!


Менә шул вакытта Мин аларга: „Сезне, явызлык кылучыларны, Мин һичкайчан белмәдем, китегез янымнан!“ – дип җавап кайтарырмын.


Әмма Ул: «Кем икәнегезне һәм кайдан килгәнегезне белмим, явызлык кылучылар, һәммәгез янымнан китегез!» – дияр.


Соңрак Гайсә аны Аллаһы йортында очратып: – Менә син савыктың. Үзеңә тагын да начаррак булмасын өчен, инде башка гөнаһ кылма, – диде.


болай диде: «Раббы килде Синай тавыннан, Үз халкына кояш кебек чыкты Сәгыйрь тавыннан, балкып торды Паран тавыннан. Ул ун меңләгән изгеләр белән килде, Аның уң ягында яшеннәр ялтырый иде.


Аларның ахыры – һәлакәт, аларның илаһы – карын, аларның даны – оялырга тиешле нәрсәләр белән горурлану. Алар бары дөньяви гамәлләр турында уйлыйлар.


Кешеләр: «Бар да тыныч, куркыныч түгел», – дип әйткәндә, авырлы хатын-кызның бала тудыру газаплары җиткәндәй, кинәт һәлакәт килер, һәм алар качып котыла алмаслар.


Шунда канунсыз кеше пәйда булыр, Хаким Гайсә аны тыны белән үтереп, килүенең балкышы аны юк итәчәк.


Шул ук вакытта без бәхетле өметебез чынга ашуын – бөек Аллаһы һәм Коткаручыбыз Гайсә Мәсихнең шөһрәте килүен көтәбез.


Алай булгач, Аллаһы Углын аяк астына салып таптаган, Аллаһы килешүенең аны изгеләндергән канын нәҗес дип санаучы, мәрхәмәт Рухын кимсетүче кеше сезнеңчә ни дәрәҗәдә каты җәзага лаек соң?


Бу кешеләр – сусыз чишмәләр, көчле җил куып тараткан томан сыман. Алар өчен тирән караңгылыкта урын саклана.


Хәзерге күк һәм җир дә Аллаһының шул ук сүзе аркылы ут белән юк ителү өчен, хөкем көненә сакланып тора. Шул көндә имансызлар һәлак ителәчәкләр.


Алар – хурлыклы эшләренең күбеге белән капланган давыллы диңгез дулкыннары. Алар – адашкан йолдызлар. Мәңгелек дөм караңгылыкта алар өчен урын саклана.


Аннан соң мин зур ак тәхет һәм анда Утыручыны күрдем. Аның хозурыннан җир белән күк качты, һәм аларга урын табылмады.


Үлем һәм үлеләр дөньясы утлы күлгә ыргытылдылар. Бу утлы күл – икенче үлем.


Әмма куркакларның, иманнан ваз кичкәннәрнең, әшәкеләрнең, кеше үтерүчеләрнең, фәхешлек кылучыларның, сихерчеләрнең, потка табынучыларның, барлык ялганчыларның өлеше ут һәм күкерт белән ялкынланып торган күлдәдер. Бу – икенче үлем».


Ә этләр, сихерчеләр, фәхешлек кылучылар, кеше үтерүчеләр, потка табынучылар, ялганны яратучы һәм эшләүче һәркем тышта калачак.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ