Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




مزامیر 42:9 - مژده برای عصر جدید

9 به خدا که تکیه‌گاه من است می‌گویم: «مرا فراموش کرده‌ای؟ چرا به‌خاطر ظلمِ دشمنان پریشان باشم؟»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

9 به خدا که صخرۀ من است، می‌گویم: «چرا مرا از یاد برده‌ای؟ چرا باید از جور دشمن به روز سیاه بنشینم؟»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

9 به خدا گفتهام: «ای صخره من چرا مرا فراموش کردهای؟» چرا بهسبب ظلم دشمن ماتمکنان ترددبکنم؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

9 به خدا که صخرهٔ من است می‌گویم: «چرا مرا فراموش کرده‌ای؟ چرا باید به سبب ستم دشمنان ناله‌کنان به این سو و آن سو بروم؟»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

9 به خدا که صخرهٔ من است می‌گویم: «مرا فراموش کرده‌ای؟ چرا باید به‌خاطر ظلم دشمنان در پریشانی به‌ سر برم؟»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

9 به خدا گفته‌ام: «ای صخره من، چرا مرا فراموش کرده‌ای؟» چرا به خاطر ظلم دشمن ماتم‌کنان بروم؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




مزامیر 42:9
19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

خداوندا، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ آیا برای همیشه؟ تا به کی رویت را از من برمی‌گردانی؟


خداوند پشتیبان من است؛ پناهگاه مستحکم من، خدای من نجات‌دهندهٔ من است. او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌کند؛ او مرا حمایت می‌کند و مرا در امنیّت نگاه می‌دارد.


خداوندا، ای نگهدارندهٔ من، به درگاهت زاری می‌کنم دعایم را بشنو، زیرا اگر به من جواب ندهی، مانند مردگان خواهم بود.


به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده و سراسر روز ناله می‌کنم.


خدایا، تو پناهگاه من هستی. چرا رهایم کرده‌ای؟ چرا از دست ظلم دشمنان همیشه رنج بکشم؟


از تهدید دشمنان هراسانم و ظلم مردم ظالم مرا آشفته کرده است. آنها مرا عذاب می‌دهند و از من نفرت دارند.


او یگانه پشتیبان و نجات‌دهندهٔ من است، او نگه‌دار من است پس هرگز شکست نخواهم خورد.


آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»


آنها به یاد می‌آوردند که خدا پشت و پناه آنهاست و پروردگار متعال، رهانندهٔ ایشان است.


چشمانم از غصّه تار گردیده‌اند. خداوندا، هر روز نزد تو دعا می‌کنم و دست نیاز به درگاه تو بلند می‌کنم.


تو را با ساز ده تار و نغمهٔ بربط سپاس می‌گوییم.


آنگاه دوباره در مورد ظلم و ستمی که در این جهان جریان دارد، فکر کردم. مردم مظلوم را دیدم که اشک می‌ریزند، امّا هیچ‌کس آنها را تسلّی نمی‌دهد. کسی به دادشان نمی‌رسد، چون کسانی‌که بر آنها جفا می‌کنند دارای زور و قدرت هستند.


ای اسرائیل، پس چرا شکایت می‌کنی و می‌گویی که خداوند از مصیبت‌های تو آگاه نیست، یا توجهی به بی‌عدالتی‌هایی که متحمّل می‌شوی، ندارد؟


پس خداوند در پاسخ می‌گوید: «آیا مادری می‌تواند کودک نوزاد خود را فراموش کند؟ و فرزندی را که خودش به دنیا آورده، دوست نداشته باشد؟ حتّی اگر یک مادر فرزند خود را فراموش کند، من هرگز تو را فراموش نخواهم کرد.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ