مزامیر 32:4 - مژده برای عصر جدید

⁴ خداوندا، تو شب و روز مرا تنبیه می‌کردی. قدرت خود را کاملاً از دست داده بودم، همان‌گونه که رطوبت در گرمای تابستان، خشک می‌شود

هزارۀ نو

⁴ زیرا دست تو روز و شب بر من سنگینی می‌کرد؛ طراوتم به تمامی از میان رفته بود، بسان رطوبت در گرمای تابستان. سِلاه

Persian Old Version

⁴ چونکه دست تو روز و شب بر من سنگین میبود. رطوبتم به خشکی تابستان مبدل گردید، سلاه.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ تو، ای خداوند، شب و روز مرا تنبیه می‌کنی، به طوری که طراوت و شادابی خود را مانند بخار آب در گرمای تابستان از دست می‌دهم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ خداوندا، تو روز و شب، مرا تنبیه می‌کردی. نیروی من کاملاً به تحلیل می‌رفت، همان‌گونه که رطوبت در گرمای تابستان، خشک می‌شود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ چونکه دست تو روز و شب بر من سنگین می‌بود. رطوبتم به خشکی تابستان تبدیل گردید، سلاه.

مزامیر 32:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 16:21

و نزد او التماس می‌کنم که به عنوان یک دوست به من گوش بدهد و حرفهای مرا بشنود.

ایّوب 30:30

پوست بدنم سیاه شده، به زمین می‌ریزد و استخوانهایم از شدّت تب می‌سوزند.

ایّوب 33:7

پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

مزامیر 22:15

گلویم همچون سفال خشک شده و زبانم به سقف دهانم چسبیده است و تو مرا بر روی خاک، در حال مرگ رها کرده‌ای.

سوگنامه 4:8

امّا اکنون چهره‌ای سیاهتر از زغال دارند و در کوچه‌ها شناخته نمی‌شوند. پوستشان به استخوانشان چسبیده و مثل چوب خشک شده‌اند.

سوگنامه 5:10

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

روت 1:13

آیا شما می‌توانید صبر کنید تا آنها بزرگ شوند؟ آیا این امید، مانع ازدواج شما با دیگران نخواهد شد؟ نه دخترانم، شما می‌دانید که این غیر ممکن است. خداوند با من از در خشم درآمده و از این بابت برای شما بسیار متأسفم.»

۱سموئیل 5:11

پس آنها تمام بزرگان فلسطینیان را جمع کرده گفتند: «صندوق پیمان خدای اسرائیل را دوباره به جای خودش بازگردانید تا ما و مردم ما از هلاکت نجات یابیم.» آن مرض همه را دچار وحشت ساخته بود زیرا خدا آنها را به شدت تنبیه می‌کرد.

۱سموئیل 5:9

ولی وقتی‌که صندوق به جت رسید، خداوند پیر و جوان آنجا را به مرض دُمل دچار نمود.

۱سموئیل 6:9

اگر گاوها از سرحد کشور ما عبور کنند و به طرف بیت‌شمش بروند، آنگاه می‌دانیم که خدای بنی‌اسرائیل آن بلای هولناک را بر سر ما آورده است. اگر نه، معلوم می‌شود که آن بلاها، اتّفاقی بوده و دست خدا در آنها دخالتی نداشته است.»