مزامیر 121:1 - مژده برای عصر جدید

¹ با چشمان خود به سوی کوهها نگاه می‌کنم! از کجا برای من کمک خواهد رسید؟

هزارۀ نو

¹ چشمان خود را به سوی کوهها برمی‌افرازم؛ یاریِ من از کجا می‌رسد؟

Persian Old Version

¹ چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ]

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ با چشمان خود به‌سوی کو‌ه‌ها نگاه می‌کنم؛ از کجا برای من کمک خواهد رسید؟

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ چشمان خود را به سوی کوه‌ها برمی افرازم؛ یاری من از کجا می‌آید؟

مزامیر 121:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 120:1

در هنگام سختی به حضور خداوند دعا کردم و او دعایم را مستجاب فرمود.

مزامیر 123:1

ای خداوند، چشمان من به سوی توست، به تو که در آسمان فرمانروایی می‌کنی.

مزامیر 2:6

«من پادشاهِ برگزیدهٔ خود را در صهیون، کوه مقدّس خود، بر تخت نشانده‌ام.»

مزامیر 78:68

بلکه طایفهٔ یهودا را، و کوه صهیون را که دوست می‌داشت، برگزید.

مزامیر 87:1

خداوند شهر خود را بر کوه مقدّس بنا کرد.

اِشعیا 2:3

و اقوام بسیار خواهند گفت: «بیایید به کوه خداوند و معبد بزرگ خدای اسرائیل برویم، او آنچه را که می‌خواهد ما انجام دهیم به ما خواهد آموخت. ما در راهی که او برگزیده است گام برمی‌داریم. زیرا خداوند در صهیون با قوم خود سخن می‌گوید و تعالیم او از اورشلیم اعلام می‌شوند.»

اِرمیا 3:23

پرستش بُتها در بالای تپّه‌ها برای ما هیچ فایده‌ای نداشته است. کمک برای اسرائیل فقط از جانب خداوند -‌خدای ما- می‌آید.