مزامیر 10:2 - مژده برای عصر جدید

² شریران متکبّرند و بر فقیران ستم می‌کنند، آنان را در دامهای خودشان گرفتار کن.

هزارۀ نو

² شریران متکبرانه فقیران را شکار می‌کنند؛ باشد که در نقشه‌های خود گرفتار آیند.

Persian Old Version

² از تکبر شریران، فقیر سوخته میشود؛ درمشورت هایی که اندیشیدهاند، گرفتار میشوند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² بیا و اشخاص متکبر و بدکار را که بر فقرا ظلم می‌کنند در دامهای خودشان گرفتار ساز.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² شریران با تکبّر بر فقیران ستم می‌کنند، و آنان را در دام‌های خودشان گرفتار می‌کنند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² از تکبّر شریران، فقیر سوخته می‌شود؛ در مشورت‌هایی که اندیشیده‌اند، گرفتار می‌شوند.

مزامیر 10:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 109:16

زیرا او هرگز به کسی رحم نکرد، بلکه به فقیران و محتاجان و بی‌کسان، آزار رسانید و آنان را کشت.

مزامیر 119:122

مرا مطمئن ساز که کمکم می‌کنی و نمی‌گذاری که اشخاص متکبّر بر من ظلم کنند.

مزامیر 119:5

می‌‌‌‌خواهم که از دل و جان اوامر تو را بجا آورم.

مزامیر 119:69

مردم متکبّر دربارهٔ من دروغ گفتند، امّا من با تمام دل اوامر تو را اطاعت می‌کنم.

مزامیر 119:85

متکبّران و آنانی که با کلام تو مخالفند، برای من چاه کنده‌اند.

مزامیر 140:5

مردم متکبّر برای من دام گسترده و سر راهم تَله گذاشته‏اند تا مرا دستگیر کنند.

مزامیر 31:18

خاموش ساز آنانی را که دروغ می‌گویند و از روی تکبّر و حماقت علیه مردمان نیک حرف می‌زنند.

مزامیر 36:11

مگذار که اشخاص مغرور بر من غالب گردند و مردم شریر مرا فراری دهند.

مزامیر 59:12

کلمات آنها پُر از شرارت است و گناه از لبهای آنها جاری است. آنها را در غرور خودشان گرفتار کن، چون هرچه می‌گویند دروغ و دشنام است.

مزامیر 7:16

پس به‌خاطر شرارتشان مجازات می‌شوند و ظلم آنها دامنگیر خودشان می‌گردد.

خروج 18:11

حالا می‌دانم که خداوند از همهٔ خدایان بزرگتر است زیرا خداوند این کار را هنگامی انجام داد که مصریان با بنی‌اسرائیل با ظلم و ستم رفتار می‌کردند.»

خروج 9:17

امّا تو همچنان متكبّری و قوم مرا آزاد نمی‌کنی.

امثال 5:22

گناهان شخص شریر مانند دامی است که خودش در آن گرفتار می‌شود.

اِشعیا 14:13

تو می‌خواستی به آسمانها صعود کنی و تختت را بر فراز بلندترین ستاره‌‌ها بگذاری. تو فکر می‌کردی که مثل یک پادشاه بر فراز آن کوه در شمال، جایی که خدایان جمع می‌شوند، سلطنت خواهی کرد.

اِشعیا 14:16

مردگان با تعجّب تو را می‌بینند و به تو خیره شده‌اند. آنها می‌پرسند: «آیا این همان کسی نیست که زمین را می‌لرزاند و ممالک از ترسش به خود می‌لرزیدند؟

اِرمیا 43:2

آنگاه عزریا پسر هوشعیا و یوحانان پسر قاریح و دیگر مردان مغرور به من گفتند: «تو دروغ می‌گویی. خداوند خدای ما، تو را نفرستاده تا به ما بگویی که به مصر نرویم و در آنجا زندگی نکنیم.