مَرقُس 14:5 - مژده برای عصر جدید

⁵ می‌شد آن را به بیش از سیصد سکهٔ نقره فروخت و پولش را به فقرا داد.» آنها با خشونت به آن زن اعتراض كردند.

هزارۀ نو

⁵ می‌شد آن را به بیش از سیصد دینار فروخت و بهایش را به فقیران داد.» و آن زن را سخت سرزنش کردند.

Persian Old Version

⁵ زیرا ممکن بوداین عطر زیادتر از سیصد دینار فروخته، به فقراداده شود.» و آن زن را سرزنش نمودند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ می‌شد آن را به سیصد سکۀ نقره بفروشیم و پولش را به فقرا بدهیم.» به این ترتیب، آن زن را سخت سرزنش کردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ می‌شد آن‌ را به بیش از سی‌صد سکّۀ نقره فروخت و پولش را به فقرا داد.» و آن‌ها آن زن را سخت سرزنش کردند.

کتاب مقدس به زبان بندری

⁵ شِبوده ایی عطر بِشتِه اَ سیصد دینار فروخته بَشِت و پولش به فَخیرُن داده بَشِت.» و به اُ زِنو خیلی سرزنش شُکِه.

مَرقُس 14:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 106:25

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

مَتّی 18:28

«امّا او وقتی از آنجا رفت در راه با یکی از همكاران خود روبه‌رو شد كه در حدود صد و پنجاه تومان به او بدهكار بود، او را گرفت و گلویش را فشرده گفت: 'بدهی خود را به من بپرداز.'

مَتّی 20:11

وقتی كارگران مزد خود را گرفتند شكایت‌كنان به صاحب تاكستان گفتند:

مَتّی 26:9

ما می‌توانستیم آن را به قیمت خوبی بفروشیم و پولش را به فقرا بدهیم!»

مَرقُس 14:4

بعضی از حاضران با عصبانیّت به یكدیگر گفتند: «چرا باید این عطر این‌طور تلف شود؟

مَرقُس 14:6

امّا عیسی فرمود: «با او كاری نداشته باشید، چرا او را ناراحت می‌کنید؟ او كار خوبی برای من كرده است.

لوقا 15:2

فریسیان و علما غرولند‌كنان گفتند: «این مرد اشخاص بی‌سر‌و‌پا را با خوشرویی می‌پذیرد و با آنان غذا می‌خورد.»

یوحنا 13:29

بعضی گمان كردند كه چون یهودا مسئول كیسهٔ پول بود عیسی به او می‌گوید كه هرچه برای عید لازم دارند، خریداری نماید و یا چیزی به فقرا بدهد.

یوحنا 6:43

عیسی در جواب گفت: «این‌قدر شكایت نكنید.

یوحنا 6:7

فیلیپُس پاسخ داد: «دویست سکّهٔ نقره نان هم كافی نیست كه هر یک از آنها کمی بخورد.»

۱قرنتیان 10:10

علیه خداوند شكایت نكنیم، چنانکه بعضی از آنها چنین كردند و به دست فرشتهٔ مرگ نابود شدند.

افسسیان 4:28

دزد از دزدی دست بردارد و به عوض آن با دستهای خود، با آبرومندی كار كند تا چیزی داشته باشد كه به نیازمندان بدهد.

تثنیه 1:27

در خیمه‌هایتان از یکدیگر به شکایت پرداختید و گفتید: 'چون خداوند از ما نفرت داشت، ما را از سرزمین مصر بیرون آورد تا ما را به دست اموریان تسلیم کند و از بین ببرد.

فلیپیان 2:14

هر كاری را بدون شكایت و همهمه انجام دهید

یهودا 1:16

این اشخاص همیشه غرغر و شكایت كرده و از شهوات خویش پیروی می‌نمایند. كلمات زیبا و گزاف از دهانشان جاری است و برای سود و منفعت خود از دیگران تعریف می‌کنند.