میکاه 1:4 - مژده برای عصر جدید

⁴ کوهها در زیر قدمهایش مانند موم آب می‌شوند و همچون سیل از بلندیها به دشتها سرازیر می‌گردند.

هزارۀ نو

⁴ کوهها زیر او گداخته می‌شود، و درّه‌ها شکافته می‌گردد، همچون موم در برابر آتش، و مانند آبی که در سراشیبی ریخته شود.

Persian Old Version

⁴ و کوهها زیر او گداخته میشود و وادیها منشق میگردد، مثل موم پیش آتش و مثل آب که به نشیب ریخته شود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ کوهها در زیر پاهایش مثل موم آب می‌شوند و مانند سیل از بلندیها به دره سرازیر می‌گردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ کو‌ه‌ها در زیر قدم‌هایش مانند موم آب می‌شوند و همچون سیل از بلندی‌ها به دشت‌ها سرازیر می‌گردند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ و کوه‌ها زیر او گداخته می‌شود، و دره‌ها شکافته می‌گردد، مثل موم پیش آتش و مثل آب که به سراشیبی ریخته شود.

میکاه 1:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 46:6

ملّتها هیاهو می‌کنند و دولتها متزلزل می‌شوند، امّا وقتی خدا حرف می‌زند، زمین ذوب می‌گردد.

مزامیر 68:2

مانند دودی که در برابر باد محو می‌شود، آنان را پراکنده ساز، همچنان‌که موم در برابر آتش، آب می‌شود، گناهکاران در پیشگاه خدا هلاک می‌شوند.

مزامیر 97:5

کوهها در مقابل خداوند سراسر زمین، مانند موم آب می‌شوند.

عاموس نبی 9:5

خداوند، خدای متعال وقتی زمین را لمس کند، زمین گداخته می‌شود و ساکنان آن ماتم می‌گیرند. تمام زمین مانند رود نیل بالا می‌آید و دوباره فرو می‌نشیند.

ناحوم 1:5

در برابر او کوهها تکان مى‌خورند؛ و تپّه‌ها هموار مى‌شوند. جهان به لرزه می‌آید، دنیا و ساکنینش به وحشت مى‌افتند.

حَبَقوق 3:10

کوهها تو را دیدند و به لرزه افتادند. سیلابها جاری شدند، آبهای عمیق خروشیدند و امواجشان بالا آمد.

حَبَقوق 3:6

هنگامی‌که می‌ایستد، زمین می‌لرزد وقتی نگاه می‌کند، قومها از ترس می‌لرزند. کوههای جاودانی خُرد می‌شوند و تپّه‌های ابدی که در زمانهای قدیم بر آنها قدم می‌زد، از هم پاشیده می‌شوند.

زَکریا 14:4

در آن روز بر کوه زیتون که در شرق اورشلیم واقع است، می‌ایستد. کوه زیتون دو نیم می‌شود و درّهٔ وسیعی از شرق به غرب به وجود می‌آید. نیمی از کوه به طرف شمال و نیمهٔ دیگر آن به سمت جنوب منتقل می‌گردد.

مکاشفه 20:11

آنگاه تخت سفید بزرگی را دیدم كه شخصی بر آن نشسته بود. آسمان و زمین از حضور او گریخت و دیگر اثری از آنها نبود.

داوران 5:4

خداوندا، وقتی از اَدوم بیرون آمدی، هنگامی‌که از صحرای اَدوم گذشتی، زمین لرزید، از آسمان باران بارید و ابرها باران خود را فرو ریختند.