مَتّی 27:3 - مژده برای عصر جدید

³ وقتی یهودای خائن دید كه عیسی محكوم شده است، از كار خود پشیمان شد و سی سکّهٔ نقره را به سران كاهنان و مشایخ باز گردانید

هزارۀ نو

³ چون یهودا، تسلیم‌کنندۀ او، دید که عیسی را محکوم کرده‌اند، از کردۀ خود پشیمان شد و سی سکۀ نقره را به سران کاهنان و مشایخ بازگردانید و گفت:

Persian Old Version

³ در آن هنگام، چون یهودا تسلیمکننده او دید که بر او فتوا دادند، پشیمان شده، سی پاره نقره را به روسای کهنه و مشایخ رد کرده،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ اما یهودا، تسلیم‌کنندۀ او، وقتی دید که عیسی به مرگ محکوم شده است، از کار خود پشیمان شد و سی سکه نقره‌ای را که گرفته بود، نزد کاهنان اعظم و سران قوم آورد تا به ایشان بازگرداند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ وقتی یهودای خائن دید که عیسی محکوم شده است، از کار خود پشیمان شد و سی سکّۀ نقره را به سران کاهنان و مشایخ باز گردانید

کتاب مقدس به زبان بندری

³ موکعی که یهودا، کسی که به عیسی تحویل ایدا، ایدی که به عیسی محکوم شُکِردِن، اَ کِردَه خو پِشِیمون بو و اُ سی سکه نُگرهُ به کاهنوی گَپ و شیخُ بَریگَردُند و ایگو:

مَتّی 27:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 20:5

سعادت و خوشی مردم بدکار، همیشه ناپایدار بوده است.

خروج 21:32

اگر گاو غلام یا کنیزی را بکشد، صاحبش باید سی تکه نقره به عنوان جریمه به صاحب غلام یا کنیز بپردازد و گاو را نیز سنگسار کنند.

زَکریا 11:13

خداوند به من فرمود: «آنها را در خزانهٔ معبد بزرگ بینداز.» پس من آن مبلغ هنگفت را که در نظر آنها ارزش من بود، در خزانهٔ معبد بزرگ انداختم.

یوحنا 13:2

وقت شام خوردن بود و شیطان قبلاً دل یهودای اسخریوطی را برانگیخته بود كه عیسی را تسلیم نماید.

یوحنا 13:27

همین‌که یهودا لقمه را گرفت شیطان وارد وجود او شد. عیسی به او گفت: «آنچه را می‌کنی زودتر بكن.»

یوحنا 18:3

پس یهودا یک‌دسته از سربازان و پاسبانانی را كه سران كاهنان و فریسیان فرستاده بودند با خود به آن باغ برد. آنها مجهّز به چراغها و مشعل‌ها و اسلحه بودند.

اعمال رسولان 1:18

او با پولی كه از بابت اجرت شرارت خود دریافت نمود، قطعه زمینی خرید و در آن با سر سقوط كرد و از میان پاره شد و تمام روده‌هایش بیرون ریخت

۲قرنتیان 7:10

وقتی متحمّل چنین رنجی می‌شوید و آن را ارادهٔ خدا می‌دانید، این باعث توبه و در نتیجه نجات شما می‌گردد و هیچ پشیمانی به دنبال ندارد. امّا درد و رنج دنیوی باعث مرگ می‌شود.