مَتّی 17:6 - مژده برای عصر جدید

⁶ وقتی شاگردان این صدا را شنیدند، بسیار ترسیدند و با صورت به خاک افتادند.

هزارۀ نو

⁶ با شنیدن این ندا، شاگردان سخت ترسیدند و به روی، بر خاک افتادند.

Persian Old Version

⁶ وچون شاگردان این را شنیدند، به روی درافتاده، بینهایت ترسان شدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ با شنیدن این ندا، شاگردان بر زمین افتاده، از ترس لرزیدند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ وقتی شاگردان این صدا را شنیدند، بسیار ترسیدند و با صورت به خاک افتادند.

کتاب مقدس به زبان بندری

⁶ وختی شاگردُن ایی صدائو شُشنُت با رو، رو زمین کَفتِنُ خیلی تِرسیدِن.

مَتّی 17:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تواریخ 21:16

داوود به بالا نگاه کرد و فرشتهٔ خداوند را دید که بین زمین و آسمان ایستاده است، و در دستش شمشیری برهنه گرفته است و آن را به سوی اورشلیم دراز کرده است. آنگاه داوود و رهبران قوم پلاس پوشیدند و با صورت به روی زمین افتادند.

حزقیال 3:23

پس برخاستم و به دشت رفتم و آنجا جلال خداوند را همان‌گونه که در کنار رود خابور دیده بودم، مشاهده کردم و من به روی خود به خاک افتادم.

حزقیال 43:3

این رؤیا شبیه رؤیایی بود که وقتی‌ خدا برای نابودی اسرائیل آمده بود، دیده بودم و مانند رؤیایی که در کنار رود خابور دیدم. آنگاه با صورت به خاک افتادم.

دانیال 8:17

پس جبرائیل نزد من آمد، من ترسیدم و رو به زمین افتادم. او به من گفت: «ای انسان فانی، آن خوابی را که دیدی مربوط به زمان آخر است.»

لاویان 9:24

آنگاه آتشی از حضور خداوند برخاست، چربی و قربانی سوختنی را که بر قربانگاه قرار داشت، بلعید. چون قوم آن صحنه را دیدند، با فریاد به روی زمین به سجده افتادند.

مَتّی 17:5

هنوز سخن او تمام نشده بود كه ابری درخشان بر آنان سایه افکند و از آن ابر صدایی شنیده شد كه می‌گفت: «این است پسر عزیز من كه از او خشنودم. به او گوش دهید.»

مَتّی 17:7

آنگاه عیسی نزد آنان آمده و بر آنان دست گذاشته گفت: «برخیزید، دیگر نترسید.»

اعمال رسولان 22:7

من به زمین افتادم و صدایی شنیدم كه می‌گفت: 'ای شائول، شائول، چرا بر من جفا می‌کنی؟'

اعمال رسولان 26:14

همگی به زمین افتادیم. بعد من صدایی شنیدم كه به زبان عبری به من می‌گفت 'ای شائول، ای شائول، چرا بر من جفا می‌كنی؟ بر میخها لگد‌زدن كار آسانی نیست.'

۲پطرس 1:18

آری، ما وقتی با او بر روی كوه مقدّس بودیم این صدای آسمانی را شنیدیم.

داوران 13:20

وقتی‌که شعلهٔ آتش از سر قربانگاه به طرف آسمان بلند شد، فرشتهٔ خداوند هم در میان آن شعله به آسمان بالا رفت. با دیدن آن صحنه، مانوح و زنش به سجده افتادند.

داوران 13:22

او به زن خود گفت: «حالا مُردن ما حتمی است، زیرا خدا را دیده‌ایم.»