سوگنامه 3:59 - مژده برای عصر جدید

⁵⁹ تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

هزارۀ نو

⁵⁹ خداوندا، تو ظلمی را که بر من روا داشته‌اند، دیده‌ای؛ پس دادم بستان!

Persian Old Version

⁵⁹ ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیدهای پس مرا دادرسی فرما!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵⁹ ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵⁹ تو، ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حقّ من شد، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵⁹ ‌ای خداوند، ظلمی را که به من نموده‌اند، دیده‌ای. پس مرا دادرسی فرما!

سوگنامه 3:59 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 30:6

راحیل‌ گفت‌: «خدا حق ‌من ‌را داده‌ و دعای مرا شنیده‌ است‌. او به‌ من ‌پسری داده ‌است‌.» پس ‌اسم‌ این‌ پسر را دان‌ گذاشت‌.

پیدایش 31:42

هرگاه‌ خدای پدرانم‌، خدای ابراهیم ‌و اسحاق ‌با من ‌نمی‌بود تو دست ‌خالی مرا بیرون ‌می‌كردی‌. ولی خدا زحمات‌ مرا دیده است که چطور كار می‌كردم ‌و دیشب ‌تو را سرزنش‌ كرده ‌است‌.»

مزامیر 10:14

امّا تو ای خداوند، غم و مصیبت مردم را می‌بینی، تو همیشه برای کمک به درماندگان آماده‌ای، و توکّل آنان به توست، تو مددکار یتیمان هستی.

مزامیر 26:1

خداوندا، از من حمایت فرما، زیرا در کمال راستی رفتار نموده و بدون تردید به تو توکّل کرده‌‌ام.

مزامیر 35:1

ای خداوند، با دشمنان من دشمنی کن و با کسانی‌که با من می‌جنگند، بجنگ.

مزامیر 35:23

ای خداوند و ای خدای من، برخیز و از من دفاع کن و به داد من برس.

مزامیر 43:1

ای خدای من، در برابر مردم بی‌رحم از من دفاع کن و بی‌گناهی مرا اعلام نما، مرا از دست مردم شریر و دروغگو برهان.

مزامیر 9:4

تو مرا با امانت و انصاف داوری کرده‌ای و عادلانه بر جایگاه داوری نشسته‌ای.

اِرمیا 15:10

من چه آدم بدبختی هستم! کاش مادرم مرا به دنیا نیاورده بود. باید با همه در این سرزمین مشاجره و نزاع کنم. نه به کسی قرض دادم و نه از کسی قرض گرفتم، با وجود این‌، همه مرا نفرین می‌کنند.

سوگنامه 3:36

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

سوگنامه 3:60

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

۱پطرس 2:23

وقتی به او دشنام می‌دادند، با دشنام پاسخ نداد. وقتی عذاب می‌کشید، تهدید نمی‌کرد بلكه خود را به دست آن كسی سپرد كه همیشه با عدالت و انصاف داوری می‌کند.