سوگنامه 1:22 - مژده برای عصر جدید

²² «گناهانشان را به‌یاد آور و همان‌طور که مرا به‌خاطر گناهانم مجازات کردی، آنها را هم به سزای کارهایشان برسان. ناله‌هایم زیاد و دلم بی‌تاب و بی‌قرار است.»

هزارۀ نو

²² «شرارتِ ایشان به‌تمامی به حضور تو برسد؛ با ایشان به همان‌سان عمل کن که به سبب جملۀ نافرمانیهایم با من کردی؛ زیرا که ناله‌های من بسیار است، و دلم بیمار گردیده.»

Persian Old Version

²² تمامی شرارت ایشان به نظر تو بیاید. وچنانکه با من بهسبب تمامی معصیتم عمل نمودی به ایشان نیز عمل نما. زیرا که ناله های من بسیار است و دلم بیتاب شده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² «به گناهان آنها نیز نظر کن و همان‌گونه که مرا برای گناهانم تنبیه کرده‌ای، آنان را نیز به سزای کردارشان برسان. ناله‌های من بسیار و دلم بی‌تاب است.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² «گناهانشان را به‌یاد آور و همان‌طور که مرا به‌خاطر گناهانم مجازات کردی، آن‌ها را هم به سزای کارهایشان برسان. ناله‌هایم بسیار است و دلم بی‌تاب.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² تمامی شرارت ایشان به نظر تو بیاید. و چنانکه با من به خاطر تمامی معصیتم عمل نمودی، به ایشان نیز عمل نما. زیرا که ناله‌های من بسیار است و دلم بیتاب شده است.

سوگنامه 1:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 143:7

خداوندا، دعایم را هرچه زودتر مستجاب کن، زیرا امیدم را از دست داده‌ام. روی خود را از من مپوشان، مبادا بمیرم و به دیار خاموشان بروم.

مزامیر 79:10

چرا باید قومهای خدا نشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» بگذار وقتی‌که تو قومها را به‌خاطر ریختن خون بندگانت مجازات می‌کنی، ما به چشم خود ببینیم.

اِشعیا 13:7

دستهای همه بی‌رمق و شهامتشان از بین می‌رود.

اِرمیا 10:25

خشم خود را متوجّه ملّتهایی کن که تو را پرستش نمی‌کنند. و تو را ترک کرده‌اند. آنها قوم تو را کشته‌اند، ما را کاملاً نابود و این سرزمین را ویران ساخته‌اند.

اِرمیا 18:23

امّا ای خداوند، تو تمام توطئه‌های آنها را برای کشتن من می‌دانی. شرارت آنها را نبخش و از گناه آنها نگذر. در خشم خودت با آنها رفتار کن، آنها را بر زمین زده و درهم بشکن.»

اِرمیا 30:16

امّا اکنون هر که تو را ببلعد، بلعیده خواهد شد و تمام دشمنانت به اسارت برده خواهند شد. به تمام کسانی‌که به تو ظلم کنند، ظلم خواهد شد. و تمام کسانی‌که تو را غارت کردند، غارت خواهند شد.

اِرمیا 51:35

مردم صهیون خواهند گفت: «بابل مسئول خشونتهایی است که بر ما تحمیل شد.» مردم اورشلیم هم خواهند گفت: «بابل مسئول تمام ستمهایی است که ما تحمّل کرده‌ایم.»

اِرمیا 8:18

اندوه من بی‌درمان است و دل من پر از درد است.

سوگنامه 1:13

«خداوند از آسمان آتش فرستاد و تا مغز استخوانم را سوزانید. پاهایم را در دام انداخت و مرا بر زمین کوبید. او مرا ترک کرد و در غم و رنج همیشگی رهایم نمود.

سوگنامه 5:17

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

لوقا 23:31

اگر با چوب‌‌تر چنین كنند با چوب خشک چه خواهند كرد؟»

افسسیان 3:13

پس من از شما تقاضا می‌کنم از رنجهایی كه به‌خاطر شما می‌کشم، مأیوس نباشید، زیرا اینها باید مایهٔ افتخار شما باشد.

مکاشفه 6:10

آنها با صدای بلند فریاد زدند: «ای خداوند قدّوس و راستین، تا به كی بر ساكنین زمین داوری نمی‌کنی و انتقام خون ما را از آنها نمی‌گیری؟»