یونس 2:7 - مژده برای عصر جدید

⁷ وقتی در حال مرگ بودم، به نزد تو، ای خداوند دعا کردم و دعای من به پیشگاه مقدّس تو رسید.

هزارۀ نو

⁷ چون جانم در اندرونم بی‌هوش می‌شد، خداوند را یاد کردم؛ دعایم به درگاه تو بلند شد و به معبد مقدس تو رسید.

Persian Old Version

⁷ چون جان من در اندرونم بیتاب شد، خداوند را بیاد آوردم و دعای من نزدتو به هیکل قدست رسید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ «وقتی که تمام امید خود را از دست داده بودم، بار دیگر تو را ای خداوند به یاد آوردم و دعای قلب من در خانهٔ مقدّست به حضور تو رسید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ وقتی در حال مرگ بودم، نزد تو، ای خداوند، دعا کردم و دعای من به پیشگاه مقدّس تو رسید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ چون جان من در درونم بی‌تاب شد، خداوند را به یاد آوردم و دعای من نزد تو به معبد مقدست رسید.

یونس 2:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 30:27

آنگاه کاهنان و لاویان ایستادند و مردم را برکت دادند. خدا صدای ایشان را شنید و نیایش ایشان به مکان مقدّس او در آسمانها رسید.

مزامیر 11:4

خداوند در معبد مقدّس خویش است. تخت خدا در آسمان استوار است. او همه‌جا مراقب مردم است و هرچه می‌کنند، می‌داند.

مزامیر 142:3

وقتی طاقت من تمام شود، تو می‌دانی که چه باید بکنم. دشمنان در سر راه من دام گسترده‏اند.

مزامیر 143:5

گذشته‏ها را به یاد می‌آورم و به آنچه که تو برای من انجام داده‏ای فکر می‌کنم.

مزامیر 18:6

در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم. از خدای خود کمک خواستم. او از معبد بزرگ خود نالهٔ مرا شنید و فریاد من به گوشش رسید.

مزامیر 20:7

گروهی به ارّابه‌های خود اعتماد می‌کنند و گروهی به اسبهای خود، امّا ما به قدرت خداوند، خدای خویش اعتماد می‌کنیم.

مزامیر 22:14

قوّت من از من بیرون رفته، همچون آبی که برروی زمین ریخته باشد، بند‌بند استخوانهایم از هم جدا شده، و دلم مانند موم در سینه‌ام آب شده است.

مزامیر 27:13

می‌دانم که رحمت و نیکویی‌های خداوند را در این زندگی باز هم خواهم دید.

مزامیر 42:11

چرا این‌قدر افسرده‌ام؟ چرا این‌قدر در مشکلاتم غرق شده‌ام؟ بر خدا امیدوار خواهم بود، و یک‌بار دیگر او را حمد خواهم گفت خدای من و نجات‌دهندهٔ من.

مزامیر 42:5

چرا این‌قدر افسرده‌ام؟ چرا این‌قدر در مشکلاتم غرق شده‌ام؟ بر خدا امیدوار خواهم بود و یک‌بار دیگر او را حمد خواهم گفت خدای من و نجات‌دهندهٔ من.

مزامیر 43:5

ای جان من چرا افسرده و غمگین هستی؟ بر خدا امید داشته باش زیرا که دوباره او را ستایش خواهی کرد، چون او خدای من و مددکار من است.

مزامیر 65:4

خوشا به حال کسانی‌که تو آنان را برگزیده‌ای تا به پیشگاه تو بیایند و در جایگاه مقدّس تو ساکن شوند. ما از تمام چیزهای نیکوی خانهٔ تو و برکات معبد تو بهره‌مند خواهیم شد.

اِشعیا 38:17

در حقیقت تلخی‌ای که من تحمّل کردم به نفع من شد. تو جان مرا از خطر برهان، و تمام گناهان مرا ببخش.

اِشعیا 50:10

ای تمام خداترسان و کسانی‌که گفتار بندهٔ او را اطاعت می‌کنید، راهی که شما می‌روید ممکن است تاریک باشد، امّا به خداوند توکّل نمایید، و به خدای خود اعتماد کنید.

یونس 2:4

خیال کردم که از پیشگاه تو رانده شده‌ام و دیگر عبادتگاه مقدّس تو را نخواهم دید.

میکاه 1:2

ای تمام ملّتهای جهان بشنوید! ای جمیع ساکنان روی زمین گوش بدهید! خداوند متعال از بارگاه آسمانی خود برضد شما شهادت می‌دهد.

حَبَقوق 2:20

امّا خداوند در معبد مقدّس خود است، پس تمام روی زمین در حضور او خاموش باشند.

عبرانیان 12:3

به آنچه او متحمّل شد و به ضدیّت و مخالفتی كه او از طرف گناهكاران دید، بیندیشید و مأیوس و دلسرد نشوید.

۱سموئیل 30:6

داوود با مشکل بزرگی روبه‌رو شده بود، زیرا مردها به‌خاطر از دست دادن زن و فرزندانشان بشدّت ناراحت شده بودند و می‌خواستند داوود را سنگسار کنند. امّا خداوند خدای داوود، او را تقویت نمود.