یونس 2:6 - مژده برای عصر جدید

⁶ به اعماق کوهها فرو رفتم، به سرزمینی که دروازه‌هایش تا به ‌‌ابد بسته‌اند. امّا تو ای خداوند، خدای من، مرا از اعماق زنده بیرون آوردی.

هزارۀ نو

⁶ به بُنِ کوهها فرو رفتم، و زمین برای همیشه در بندم کشید. «اما تو حیاتم را از گور برکشیدی، تو ای یهوه، خدای من.

Persian Old Version

⁶ به بنیان کوهها فرود رفتم و زمین به بندهای خود تا به ابد مرا درگرفت. اما توای یهوه خدایم حیات مرااز حفره برآوردی.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ تا عمق کوهها فرو رفتم. درهای زندگی به رویم بسته شد و در دیار مرگ زندانی شدم. ولی ای خداوند، خدای من، تو مرا از چنگال مرگ رهانیدی!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ به اعماق کو‌ه‌ها فرو رفتم، به سرزمینی که دروازه‌هایش تا به ابد بسته‌اند. امّا تو ای یَهْوه، خدای من، مرا از اعماق زنده بیرون آوردی.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ به بُن کوه‌ها فرو رفتم، و زمین به بندهای خود مرا برای همیشه در‌گرفت. اما تو، ‌ای یهوه خدایم، حیات مرا از گور بیرون کشیدی.

یونس 2:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 33:24

آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

ایّوب 33:28

امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

مزامیر 104:6

دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.

مزامیر 104:8

از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.

مزامیر 116:3

خطر مرگ از هر سو مرا احاطه کرد و فکر رفتن به گور مرا به وحشت انداخت و درد و رنج وجودم را فراگرفت.

مزامیر 143:7

خداوندا، دعایم را هرچه زودتر مستجاب کن، زیرا امیدم را از دست داده‌ام. روی خود را از من مپوشان، مبادا بمیرم و به دیار خاموشان بروم.

مزامیر 16:10

زیرا تو مرا از قدرت مرگ می‌رهانی. من با وفاداری تو را خدمت کرده‌ام و تو جانم را در دنیای مردگان ترک نخواهی کرد.

مزامیر 18:5

طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و مرگ دام خود را بر سر راهم قرار داده.

مزامیر 30:3

خداوندا، پایم به لب گور رسیده بود، تو مرا از مرگ نجات دادی و زندگی تازه‌‌ای به من بخشیدی.

مزامیر 30:9

گفتم: «از مرگ من چه سودی به تو می‌رسد؟ و اگر من به گور بروم چه نفعی برای تو خواهد داشت؟ آیا مردگان می‌توانند تو را ستایش کنند و احسانهای تو را بیان نمایند؟»

مزامیر 55:23

امّا تو ای خدا، این آدمهای قاتل و حیله‌گر را پیش از وقت به گور خواهی فرستاد، قبل از اینکه نیمی از عمرشان را سپری کنند. امّا من بر تو توکّل می‌کنم.

مزامیر 65:6

تو با قدرت خود کوهها را بنا نمودی و نیروی عظیم خود را نشان دادی.

مزامیر 69:2

در گرداب مشکلات فرو رفته‌ام و نزدیک است که از پای درآیم، در‌ آبهای عمیق غرق می‌شوم و سیلاب به بالای سرم رسیده است.

اِشعیا 38:10

فکر می‌کردم در بهترین روزهای زندگی‌ام، به دنیای مردگان خواهم رفت، و دیگر هیچ‌وقت زنده نخواهم بود.

اِشعیا 38:17

در حقیقت تلخی‌ای که من تحمّل کردم به نفع من شد. تو جان مرا از خطر برهان، و تمام گناهان مرا ببخش.

اِشعیا 40:12

آیا کسی می‌تواند آب اقیانوسها را با کف دست خود، یا آسمان را با وجب‌های خویش اندازه بگیرد؟ آیا کسی می‌تواند تمام خاک زمین را در یک فنجان جای دهد، و یا کوهها و تپّه‌ها را در ترازویی وزن کند؟

حزقیال 26:20

آنگاه من تو را به دنیای مردگان می‌اندازم تا به مردم زمان قدیم بپیوندی. در میان ویرانه‌های باستانی، با کسانی‌که به دنیای مردگان فرو می‌روند در دنیای مردگان جای خواهی داشت.

حزقیال 31:14

بنابراین دیگر هیچ درختی هرقدر هم که سیراب باشد، آن‌قدر بلند نمی‌شود که از ابرها بگذرد. همهٔ آنها چون انسان فانی محکوم به مرگ هستند، محکوم به پیوستن به کسانی‌که به دنیای مردگان می‌روند.»

حَبَقوق 3:10

کوهها تو را دیدند و به لرزه افتادند. سیلابها جاری شدند، آبهای عمیق خروشیدند و امواجشان بالا آمد.

حَبَقوق 3:6

هنگامی‌که می‌ایستد، زمین می‌لرزد وقتی نگاه می‌کند، قومها از ترس می‌لرزند. کوههای جاودانی خُرد می‌شوند و تپّه‌های ابدی که در زمانهای قدیم بر آنها قدم می‌زد، از هم پاشیده می‌شوند.

مَتّی 16:18

و به تو می‌گویم كه تو پطرس هستی و من بر این صخره كلیسای خود را بنا می‌کنم و نیروهای مرگ، هرگز بر آن چیره نخواهد شد

تثنیه 32:22

آتش خشم من برافروخته می‌شود و تا اعماق زمین فرو می‌رود، زمین و همهٔ چیزهایی را که در آن هستند و کوهها را از ریشه می‌سوزاند.