یونس 2:4 - مژده برای عصر جدید

⁴ خیال کردم که از پیشگاه تو رانده شده‌ام و دیگر عبادتگاه مقدّس تو را نخواهم دید.

هزارۀ نو

⁴ گفتم: ”از چشم تو افتادم. چگونه دیگر‌بار بر قُدس تو خواهم نگریست؟“

Persian Old Version

⁴ و من گفتم از پیش چشم توانداخته شدم. لیکن هیکل قدس تو را باز خواهم دید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ به خود گفتم که مرا از نظر خود دور انداخته‌ای و دیگر نمی‌توانم خانهٔ مقدّست را ببینم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ خیال کردم که از پیشگاه تو رانده شده‌ام و دیگر معبد مقدّس تو را نخواهم دید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ و گفتم: ”از چشم تو افتادم. لیکن معبد قُدس تو را باز خواهم دید.“

یونس 2:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 8:48

اگر ایشان با تمامی دل و جان خود، در سرزمین دشمنان خود که آنها را به اسارت برده‌اند، توبه کنند و به سوی سرزمینی که به نیاکانشان دادی و شهری که تو برگزیدی و معبد بزرگی که من به نام تو ساخته‌ام، نیایش کنند،

۱پادشاهان 9:7

آنگاه من قوم اسرائیل را از سرزمینی که به آنها داده بودم، بیرون خواهم راند و معبد بزرگی را که به نام خود تقدیس کرده بودم، از نظر دور خواهم داشت و قوم اسرائیل ضرب‌المثل و مورد ریشخند بین همهٔ مردم خواهد شد.

۲تواریخ 6:38

اگر ایشان با تمام دل و جان در سرزمین اسارت توبه کردند و به سوی سرزمین خود، که تو به پدرانشان بخشیدی و شهری که تو برگزیدی و معبد بزرگی که من به نام تو ساخته‌ام نیایش کردند،

مزامیر 31:22

من می‌ترسیدم و فکر می‌کردم که او مرا از نظر انداخته است، امّا وقتی از او کمک خواستم، دعایم را مستجاب کرد.

مزامیر 42:8

خداوندا، به هنگام روز، محبّت بی‌پایان خود را شامل حال من بگردان تا من هم شبانگاه سرود شکرگزاری تو را بخوانم و به درگاه تو که خدای حیات بخش من می‌‌باشی، دعا کنم.

مزامیر 5:7

امّا به‌خاطر محبّت عظیم تو، من می‌توانم به خانهٔ تو داخل شوم و در معبد مقدّست، تو را با احترام پرستش نمایم.

مزامیر 88:6

مرا در ته گور و در تاریکی مطلق رها کردی.

مزامیر 88:7

خشم تو بر من قرار گرفته و امواج غضب تو مرا احاطه کرده‌اند.

اِشعیا 38:17

در حقیقت تلخی‌ای که من تحمّل کردم به نفع من شد. تو جان مرا از خطر برهان، و تمام گناهان مرا ببخش.

اِشعیا 49:14

امّا مردم اورشلیم گفتند: «خداوند ما را ترک و فراموش کرده است.»

اِرمیا 15:1

آنگاه خداوند به من گفت: «حتّی اگر موسی و سموئیل با هم در اینجا بودند و از من التماس می‌کردند، من به این مردم رحمی نمی‌کردم. آنها را مجبور کن بروند و از نظرم دور شوند.

اِرمیا 7:15

من همهٔ شما را از نظرم دور خواهم کرد، همان‌طور که با قوم و خویشان شما یعنی با قوم اسرائیل رفتار نمودم. من، خداوند چنین گفته‌ام.»

سوگنامه 3:54

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

حزقیال 37:11

سپس خداوند فرمود: «ای انسان فانی، این استخوانها همه قوم اسرائیل هستند. اینک می‌گویند: 'استخوانهای ما خشک شده‌اند و امید ما گُم گشته است و ما کاملاً قطع شده‌ایم.'

دانیال 6:10

وقتی دانیال فهمید که چنین فرمانی صادر شده است، به خانهٔ خود رفت و در بالاخانهٔ خود، پنجره‌ای را که به سوی اورشلیم بود، باز کرد و مانند گذشته، روزی سه مرتبه زانو زده و خدای خود را عبادت و پرستش می‌نمود.

یونس 2:7

وقتی در حال مرگ بودم، به نزد تو، ای خداوند دعا کردم و دعای من به پیشگاه مقدّس تو رسید.